Forum

@Alcoholik, @Ariel  

Rozgwiazdy do akwarium morskiego Autor: Richard Aspinall   Rozwiazdy to interesujące stworzenia pochodzące z grupy zwierząt (szkarłupni) o fascynującym rodowodzie i niezwykłych adaptacjach biologicznych odpowiednich dla każdego możliwego środowiska morskiego. Sugerowano, że gatunki należące do gromady Echinodermata mogą stanowić większą biomasę niż jakakolwiek inna gromada zwierząt wielokomórkowych. W końcu można je znaleźć w każdym morzu, zamieszkując każdą ekologiczną niszę i głębię od głębinowych równin po płytkie skaliste wybrzeża. Nazewnictwo i biologia szkarłupni Nazwa „echinoderm” pochodzi od greckich słów „ekhinos” i „derma” oznaczających „jeż” i „skórę” i odnosi się bardziej być może do jeżowców (słowo „jeżowiec” również pochodzi od „ekhinos”) niż do innych członków gromada. Powinienem dodać, dla dobra tych, którzy nie mają ich w swojej części świata, jeż jest niezwykłym zwierzęciem prawie całkowicie pokrytym kolcami, trochę jak mały jeżozwierz. Symetria promieniowa Szkarłupnie mają wspólną cechę symetrii promieniowej. To prawda, czy są to Ophiuroidea (kruche gwiazdki), Echinoidea (jeżowce i dolary piaskowe), Crinoidea (lilie morskie), Holothuroidea (ogórki morskie), czy też rozgwiazdy z klasy Asteroidea, na których skupimy się tutaj. Co to jest symetria promieniowa? Wyobraź sobie koło ze szprychami; szprychy promieniście odchodzą od centralnej osi. Ramiona szkarłupni lub macki rozchodzą się promieniście od centralnego punktu, w którym znajduje się usta i/lub odbyt. Doskonałą symetrię gwiazd morskich często ilustruje w numerologii ciąg Fibonacciego, który ilustruje elegancki, ale złożony matematyczny stosunek idealnej symetrii. W jeżowcach i dolarach piaskowych ramiona są złożone do tyłu i połączone, tworząc trwały szkielet zwany testem, który często można znaleźć wyrzucone na plażę. Tylko przy braku kolców można zobaczyć stopione płyty, które promieniują z centralnego punktu. Typ przedstawia pięć i wielokrotność pięciu nóg lub kończyn, choć nie jest to do końca prawdą. Znam kilka bardzo dużych asteroid na wodach Wielkiej Brytanii (Crossaster spp.), które mają tuzin kończyn. Stopy rurowe Inną cechą wspólną dla wszystkich szkarłupni, choć w niektórych rodzinach wykorzystywaną rzadziej do poruszania się, są „stopy rurowe”. Jeśli przyjrzysz się rozgwieździe lub jeżowcowi lub pozwolisz, by rozgwiazda przyczepiła się do ciebie, zauważysz setki maleńkich rurek wynurzających się ze zwierzęcia. Każdy z nich może być kontrolowany niezależnie, a nacisk w każdym z nich można zmieniać, tworząc setki malutkich „stopek”, które pozwalają zwierzęciu poruszać się, przywierając do niemal każdej powierzchni. Ten układ naczyniowy jest cudem wysoce złożonej instalacji wewnętrznej i jest unikalny dla szkarłupni. Niektóre gatunki wydają się mniej korzystać z tej funkcji; Na przykład kruche gwiazdy będą używać swoich ramion do poruszania się. Ponieważ ten artykuł dotyczy rozgwiazd, nie wspomnę szczegółowo o skomplikowanej i dziwnie pięknej strukturze, która istnieje w wielu szkarłupniach, takich jak te, które tworzą aparat do testowania i karmienia. Bądźcie jednak pewni, że ta gromada zawiera fascynującą biologię. Asteroida Rodzina asteroid lub gwiazd morskich obejmuje około 2000 gatunków. Występują we wszystkich morzach, oceanach, głębinach i siedliskach i mogą występować w oszałamiającej liczbie. Asteroidy stanowią ważne źródło ofiar dla większych zwierząt, a wiele z nich to aktywne i bezlitosne drapieżniki. Asteroidy mają ten sam podstawowy plan ciała (wielokrotność pięciu jest normą), chociaż istnieją pewne rodzaje, takie jak rodzaj Choriaster, które bardziej przypominają poduszki niż gwiazdy – stąd powszechna nazwa gwiazda poduszkowa. Często mogą mieć bardzo duże rozmiary, niektóre są dość odporne, ale nie zawsze bezpieczne dla rafy. Acanthaster planci Dobrze znanym przykładem tej grupy jest korona cierniowa rozgwiazda (Acanthaster planci), która pojawia się w dużych ilościach i może dziesiątkować koralowce na całych połaciach rafy. Ten fascynujący i atrakcyjny gatunek wydaje się prosperować, gdy jeden z jego jedynych drapieżników, ślimak tritonowy (Charonia tritonis) jest wyławiany – głównie dla handlu osobliwościami. Do tej pory ten kluczowy gatunek nie został umieszczony na liście CITES (Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem), chociaż lokalne przepisy mogą ograniczać jego połowy. Usuwanie Rozwiazdy korony cierniowej dodatkowo wykazują niezwykłą właściwość grupy. Wielu nurków dbających o ochronę przyrody będzie próbowało zabić A. planci nożami do nurkowania, ale w rzeczywistości stworzy ich więcej, ponieważ każde ramię może zregenerować się w zupełnie nowe zwierzę. Ta zdolność występuje u niektórych innych gatunków (L. laevigata), ale częściej obserwuje się ją, gdy zwierzęta po prostu regenerują nową kończynę, aby zastąpić tę utraconą w wyniku drapieżnictwa. Nawiasem mówiąc, najlepiej radzić sobie z A. planci przez usunięcie na ląd. Podobno jest całkiem dobry jako nawóz dla upraw, ale jest też bardzo śmierdzący! Karmienie Gwiazdy morskie wykazują kilka metod żywienia. Dla mnie najbardziej fascynujące są gatunki, które są raczej wygłodniałymi myśliwymi. Mogą być powolne w naszej skali czasu, ale jeśli jesteś małżem przywiązanym do skały, powolne przybycie rozgwiazdy – która wykorzystuje swój układ naczyniowy i rurkowate stopy, aby podważyć cię i wypuścić żołądek do twojej skorupy, aby strawić twoje ciało – jest dość nieprzyjemnym wrogiem. Niektóre typy wydzielają żołądek na substrat i trawią wszystko, co się na nim znajduje, co czyni je niezupełnie nadającymi się do zbiorników rafowych. Dieta W naturze posiłki te będą składały się z inkrustowanych gąbek, glonów, hydroidów i bogactwa innych form życia, co umożliwi kolonizację nowych miejsc. W rzeczywistości wiele szkarłupni i ich nawyki wypasu są uważane za kluczowe dla długoterminowego zdrowia raf i innych siedlisk, ponieważ ograniczają rozprzestrzenianie się glonów i stwarzają możliwości osadnictwa koralowców. Oczyszczanie Wiele asteroid to oportunistyczne zwierzęta żywiące się i padlinożerne, wędrujące po rafie i zabierające pożywienie, jakie mogą znaleźć, czy to żywe, czy martwe zwierzęta, czy materiał z glonów. Mówiąc to, nie chcę jednak sprawiać wrażenia, że łatwo je utrzymać. W wielu przypadkach tak nie jest i powinieneś dobrze się zastanowić przed zakupem gwiazdy morskiej (lub rzeczywiście szkarłupni). Kłopoty z rozgwiazdami Niestety miliony rozgwiazd i ich krewnych giną każdego roku w wyniku destrukcyjnych praktyk połowowych, handlu osobliwościami i (musimy to przyznać, choć w mniejszym, ale nadal znaczącym stopniu) przemysłu akwarystyki morskiej. Pytania dotyczące zakupów Wiele rozgwiazd jest kupowanych bez zastanowienia i zbadania ich potrzeb, nawyków żywieniowych i długoterminowego dobrostanu. Ogromne liczby będą dosłownie głodować i rozpadać się w niewoli. Musisz zadać sobie następujące pytanie: Czy twój zbiornik jest wystarczająco duży, aby utrzymać gwiazdy morskie? Czy jest wystarczająco dojrzały? Czy masz ryby, a nawet skorupiaki, które mogą stanowić posiłek z rozgwiazd (na przykład krewetki arlekina)? Czy lepiej będzie mieszać piasek kijem, niż skazywać przesiewacz piasku na powolną śmierć? Problemy z niewolą Chociaż nie jest niemożliwe trzymanie niektórych rozgwiazd w niewoli, zachęcam do czytania tak szeroko, jak to możliwe, a nie kupowania zwierzęcia tylko dla kaprysu lub, co gorsza, uważania go za jednorazowego. Wielu akwarystów myli przetrwanie kilku miesięcy rozgwiazdy z sukcesem, podczas gdy w rzeczywistości jest to porażka. W takich przypadkach jest prawdopodobne, że rozgwiazda powoli umiera z głodu. Porady żywieniowe Moim zdaniem najważniejszym czynnikiem jest karmienie. Jeśli wybierzesz gatunek, który jest dobrze znanym padlinożercą, możesz zaspokoić jego potrzeby, oferując różnorodne pokarmy, od ryb i skorupiaków po granulki i arkusze alg, takie jak nori. Być może będziesz musiał umieścić jedzenie, aby upewnić się, że gwiazda je dostanie i nie zostanie zjedzona przez szybsze zwierzęta, lub możesz usunąć gwiazdę do pojemnika lub części miski, gdzie można ją pozostawić samą z niektórymi oferowanymi pokarmami. Powszechnie utrzymywane asteroidy Występujące w różnych rozmiarach, kolorach i fakturach, rozgwiazdy morskie są jednymi z najbardziej przyciągających wzrok bezkręgowców w hobbystyce morskiej. Istnieje kilka asteroid, na które mogą się natknąć hobbyści, szukając takiej, która doda coś wyjątkowego do swojego domowego akwarium. Przesiewacze piasku Gwiazdy przesiewające piasek, takie jak te z rodzaju Astropecten, są powszechnie dostępne i mają cenę, która często prowadzi do tego, że nieprzygotowani akwaryści próbują je wypróbować i nie martwią się, że znikną i znikną. Zwierzęta są kupowane jako część ekipy sprzątającej, której zadaniem jest utrzymanie czystego i białego podłoża. Oczywiście będą sobie radzić bardzo dobrze, gdy wyjmą i zużyją wszystkie śmieci i pożyteczne organizmy z piasku, zanim umrą z głodu. Aby uniknąć tego losu, zwierzę najlepiej trzymać w dużym zbiorniku z głębokim piaszczystym podłożem, które przez wiele miesięcy dojrzewało i zostało skolonizowane przez pożyteczne organizmy. W ten sposób mikrofauna piasku może lepiej wytrzymać karmienie gwiazdy i wszyscy będą szczęśliwi. Nie zaleca się dodawania przesiewacza piasku do małego, stosunkowo nowego akwarium. Będąc bardzo oportunistycznym zwierzęciem, przesiewacze piasku chętnie przyjmą kawałki mięsnego jedzenia, takiego jak małże lub kalmary. Zwierzęta wydają się raczej szare, ale w rzeczywistości są bardzo atrakcyjne z bliska, prezentując delikatną gamę szarości i kremów na ich opancerzonej skórze. Są również jednym z mniejszych gatunków dostępnych w akwarium domowym i dlatego nie będą wyglądać tak nie na miejscu, jak niektóre większe gatunki. Linckia Rodzaj gwiazd Linckia z Indo-Pacyfiku zawiera kilka fantastycznie ubarwionych i atrakcyjnych zwierząt, w tym bardzo cenioną niebieską linckia (L. laevigata), która niestety ma kiepską reputację przetrwania w niewoli. Gatunki te mogą stać się dość duże (12 cali [30 cm] średnicy lub więcej) i najlepiej trzymać je tylko w największych zbiornikach, gdzie glony i inne inkrustujące organizmy dają możliwość wypasu. Kilka źródeł sugeruje, że ten gatunek nie przyjmie oferowanej żywności, więc naprawdę muszę namawiać do poważnego zastanowienia się nad niekupowaniem tych zwierząt. Niektóre źródła sugerują, że L. multiflora jest łatwiejsza do utrzymania, ale brakuje jej tak niesamowitego ubarwienia. Jest znacznie mniejszy niż jego niebieski kuzyn i może być dobrym kandydatem na jedną z niewielu gwiazd, które przeciętny akwarysta może zatrzymać, chociaż ponownie preferowany jest duży zbiornik z dużą ilością żywej skały. Fromia Gwiazdy Fromia są często zgłaszane jako łatwiejsze do utrzymania w akwarium. W naturze wiele gatunków żywi się inkrustowanymi gąbkami i można im zaoferować zamrożony materiał gąbczasty (być może ten oferowany dla anielskich ryb), chociaż w niewoli mogą zjadać różne inkrustujące się materie. Ponownie, większe zbiorniki, które są w stanie obsłużyć bogactwo wzrostu na żywej skale, wydają się zapewniać najlepszy sukces. Rozgwiazdy Fromia są również bardzo atrakcyjne, występują w wielu odcieniach czerwieni, z pięknymi znaczeniami na ramionach i centralnym dysku. F. monillis, F. milleporella i F. nodosa są podobno bezpieczne w rafie i będą przyjmować mięsne artykuły spożywcze i granulki. Asterina Pamiętam, jak założyłem swój pierwszy zbiornik i moją ogromną radość, gdy wieczorem zauważyłem małe gwiazdki wyłaniające się z żywej skały. Debata na temat tych zwierząt wciąż wydaje się być powszechna. W moim zbiorniku było ich kilka i od czasu do czasu widziałem plamy alg koralowych z charakterystycznymi małymi białymi krążkami tam, gdzie żerowały asteriny, ale nigdy nie miałem z nimi prawdziwego problemu. Może to wynikać z tego, że nie wszystkie asteryny są takie same: niektóre gatunki wydają się łagodne, podczas gdy inne wydają się być zjadaczami koralowców, które mogą zdziesiątkować zbiornik. W razie wątpliwości możesz użyć krewetki arlekina (Hymenocera elegans), aby pozbyć się ich ze swojego akwarium. Po prostu upewnij się, że jesteś w stanie przekazać swoje krewetki komuś innemu, w przeciwnym razie możesz znaleźć się na forum internetowym, prosząc, aby ludzie podarowali Ci swoją Asterinę lub inne gwiazdki.   Rozwiazda czekoladowa
Często sprzedawany jako źródło pożywienia dla krewetek arlekinowych, gwiazda czekoladowa (Protoreaster nodosus) jest powszechnie dostępna i dość odporna, jednak będzie musiała być karmiona mięsnym jedzeniem, aby przeżyć. Być może będziesz musiał zmienić położenie gwiazdy bezpośrednio na jedzenie, aby powstrzymać innych kolegów przed zjedzeniem jej jedzenia. Niestety, ten gatunek nie jest bezpieczny dla rafy, ale tworzy fascynujące zwierzę w konfiguracji tylko dla ryb, zakładając, że nie trzymasz go z drapieżnymi rybami.   Słowo ostrzeżenia
Szkarłupnie są bardzo wrażliwe na zmiany warunków wodnych, zwłaszcza na zasolenie. Ostrożna aklimatyzacja jest niezbędna i najlepiej jest przeprowadzać ją przez kilka godzin za pomocą systemu kroplówki. Często akwaryści ustawiają aklimatyzację powolną, która trwa przez cały dzień lub noc (od 8 do 10 godzin). W przypadku szybkiej aklimatyzacji gwiazdy morskie mogą dosłownie rozpuścić się, jeśli wystąpią ogromne wahania zasolenia. Ważne jest, aby podkreślić, że gwiazdy nie są łatwe do utrzymania. Mogą być trzymane w niewoli – niektóre, takie jak Linckia multiflora, są łatwiejsze niż inne – ale musisz znać ich biologię i rozumieć ich potrzeby, aby mieć jakąkolwiek szansę na sukces. Jeśli masz wątpliwości co do swojej zdolności do utrzymania rozgwiazdy, wstrzymaj się z jakimkolwiek zakupem; Cierpliwość jest dobrą radą w tym hobby.

Namorzyny na wolności i w domowym akwarium Autor: Richard Aspinall   Odporne na sól rośliny, które są równie niezwykłe, co piękne, namorzyny stanowią ciekawy i wysoce funkcjonalny dodatek do słonawego lub nawet w pełni morskiego akwarium.   Miłośnicy soli Słona woda stanowi wiele wyzwań dla roślin. Dla większości osadzenie korzeni w słonej wodzie oznaczałoby szybką śmierć. Nie dotyczy to namorzynów, tej kolekcji gatunków drzewiastych, które nie tylko wyewoluowały, aby tolerować słone warunki, ale także z czasem przystosowały się do rozwoju w tropikach. Namorzyny są chyba najbardziej znanym z halofitów (dosłownie „miłośnicy soli”). Odnoszą zdumiewający sukces dzięki wielu niezwykłym osiągnięciom ewolucyjnym i technikom przetrwania, które uczyniły je powszechnymi w tropikach i, oczywiście, coraz częściej spotykane w akwariach domowych, gdzie ich adaptacje, struktury i prosta elegancja przemawiają do wielu akwarystów. Gatunek Około 100 gatunków jest uznawanych za namorzyny, chociaż tylko kilka pochodzi z Rhizophoraceae, rodziny zwykle uważanej za namorzyny. Lasy namorzynowe najlepiej określa sposób życia, a nie ich filogeneza. Lepszą definicją może być to, że namorzyny to grupa roślin drzewiastych z kilku rodzin i rodzajów, które rosną jako drzewa w zasolonych warunkach. W oparciu o tę „roboczą” definicję, szereg gatunków z rodzajów, które zawierają namorzyny, również pasuje do tej kategorii. Czerwone namorzyny i czarne namorzyny Z mojego doświadczenia wynika, że najczęściej spotykanymi przez akwarystów gatunkami są namorzyny czerwone (Rhizophora magle) i namorzyny czarne (Avicennia germinans), i jest to szczęśliwe ze względu na ten artykuł, ponieważ gatunki wykazują dwa różne podejścia do radzenia sobie ze słonowodnym życiem, które omówię wkrótce. Szczęśliwi akwaryści mieszkający w pobliżu tropikalnych wybrzeży są w stanie pozyskiwać rodzime gatunki, po prostu zbierając propagule z plaż, zakładając, że pozwalają na to lokalne przepisy i regulacje. Jak namorzyny radzą sobie z solą? Namorzyny to fakultatywne halofity; wykształciły mechanizmy radzenia sobie z pobieraniem wilgoci ze środowiska zasolonego i utrzymywaniem tkanek o zawartości soli niższej niż w wodzie otaczającej ich korzenie. W niektórych przypadkach namorzyny mogą doświadczać warunków nadsolnych, gdzie parowanie na przybrzeżnych bagnach powoduje, że woda jest znacznie bardziej słona niż 35 ppt, które znamy, a w innych przypadkach powodzie i pływy mogą przynieść wodę, która jest świeża lub słonawa. "Odwrócona osmoza" Namorzyny radzą sobie z solą na dwa główne sposoby. Pierwsza metoda stosowana jest przez gatunki takie jak R. mangle, która wykorzystuje proces analogiczny do odwróconej osmozy w celu wykluczenia jonów soli z korzeni. Sam ten proces nie jest do końca wystarczający, a rośliny nadal muszą „zrzucać” sól. Według doniesień odbywa się to poprzez translokację jonów soli do liści, które są następnie zrzucane.   Wydzielanie soli Drugim sposobem radzenia sobie z „słonymi korzeniami” jest wydzielanie soli, które stosują np. gatunki z rodzaju Awicennia. Korzenie tych gatunków częściowo wykluczają sól, ale nie są tak zdolne jak ich kuzyni. Aby temu zaradzić, gatunki te wydzielają sól (widoczną jako małe kryształki na liściach) przez pory liści podczas transpiracji, utrzymując w ten sposób równowagę jonową w swoich komórkach. Dlatego gatunki z tych rodzajów wymagają zraszania wodą (RO, jeśli ją masz), aby zasymulować opady deszczu, które naturalnie utrzymają powierzchnię liści wolną od soli i będą w dobrym zdrowiu. Dobrą praktyką jest regularne spryskiwanie wszystkich liści mangrowych w celu usunięcia kurzu i mgły solnej, zarówno ze względów kosmetycznych, jak i biologicznych.   Adaptacje Namorzyny również przystosowały się do radzenia sobie z regularnym zanurzeniem i przetrwaniem w środowiskach o niskiej zawartości tlenu (beztlenowych). Aby przezwyciężyć te zmienne i trudne warunki, wiele gatunków wykształciło pneumatofory, które są rosnącymi w górę korzeniami, które przebijają powierzchnię wody przynajmniej przez część dnia, aby umożliwić tlenowi dotarcie do korzeni rośliny przez sieć drobnych kanalików. Te „oddychające korzenie” łączą się z korzeniami powietrznymi i podporowymi, tworząc gęstą plątaninę, która zatrzymuje osad i materiał roślinny.   Żywotność Być może najciekawszym faktem dotyczącym namorzynów (gatunki Rhizophora) jest ich sposób rozmnażania. Kiedy akwaryści kupują namorzyny, często kupują to, co mogą uważać za „nasiona”, ale tak nie jest. To, co kupują, to cudowna rzecz znana jako propagula. Propagule tworzą się po kwitnieniu, gdy nawożone nasiona rozwijają się w długą strukturę, która po wystarczającym rozwinięciu opada z rośliny. Peter Hogarth, autor książki The Biology of Mangroves, sugeruje, że ta metoda dystrybucji jest adaptacją mającą na celu wspomaganie lokalnego rozprzestrzeniania, a nie metodą, która pozwala namorzynom przemierzać oceany. Podczas eksploracji lasu namorzynowego można zaobserwować dużą liczbę propagul wymywanych bardzo blisko miejsca ich pochodzenia (i najprawdopodobniej pod ich roślinami macierzystymi). Pchane przez przypływy lub fale na odpowiednie podłoże zaczną rosnąć. Korzenie mają tendencję do formowania się po około 10 dniach i powoli wciągają nową roślinę do pozycji pionowej.   Namorzyny w Akwarium Domowym. Widzę dwa główne powody, dla których akwaryści chcą uprawiać namorzyny. Po pierwsze, są po prostu fascynujące – bujna, zielona roślina wyłaniająca się z tropikalnego akwarium morskiego po prostu wygląda imponująco i jest tematem do rozmowy. Po drugie, akwaryści mogą zdecydować się na ich hodowlę, ponieważ pełnią pożyteczną rolę w systemie akwariowym. Jest oczywiście prawdopodobne, że wielu akwarystów będzie miało namorzyny, które będą służyć obu celom.   Rosnące Namorzyny Uprawa namorzynów w domowym akwarium nie jest trudna. Często kupuje się je jako sadzonki lub jako bardziej ugruntowane sadzonki z sześciomiesięcznym lub kilkuletnim wzrostem. Pozyskiwanie dzikich roślin namorzynowych będzie bez wątpienia w wielu miejscowościach ograniczone i wymagałoby przynajmniej zgody właściciela gruntu. Co ważniejsze, dzikie zbieranie może uszkadzać siedliska przyrodnicze. Jak wspomniano, możliwe jest zbieranie propagul z lokalnej plaży, jeśli masz łatwy dostęp i masz takie skłonności. Na szczęście dla tych z nas, którzy nie mają dostępu do morza, namorzyny są regularnie importowane i uprawiane oraz dostępne w Internecie lub w sklepach. Propagule są zwykle wysyłane bez doniczek i, w zależności od ich wieku, mają pewien wzrost korzeni. Młode rośliny można hodować na podłożach (idealnie 20-25 cm) z podłożem, które można albo całkowicie zanurzyć, albo utrzymywać w stanie mokrym dzięki działaniu kapilarnemu. Istnieją specjalnie wyprodukowane doniczki, które wypełnione podłożem, takim jak piasek koralowy, będą zawierały korzenie namorzynów. Można je przymocować do szyby akwarium lub ukryć w skale. Niedawno założyłem mały zbiornik i stworzyłem bombę z namorzynami, która odniosła umiarkowany sukces. Wypełniłem łobuza gruzem i piaskiem, by dać namorzynom coś do zakorzenienia, ale większość piasku rozproszyła się przez nieuniknione dziury w skale, a korzenie nie uformowały się tak dobrze, jak się spodziewałem.   Podłoże W przeciwieństwie do standardowych akwariów morskich, systemy namorzynowe często mają stosunkowo płytką wodę – przynajmniej w stosunku do całkowitej wysokości akwarium – i bardzo często różne głębokości podłoża. Głębsze podłoże z tyłu systemu może pozwolić na sadzenie propagul lub bardziej zaawansowanych okazów, a ich korzenie podporowe mogą następnie rosnąć w kierunku przedniej części akwarium i do wody, gdzie mogą być trzymane ryby i inwerty. Jednak taki wzrost nie nastąpi z dnia na dzień i może minąć kilka lat, zanim zacznie wyglądać „autentycznie”.   Schron Coraz popularniejsze zastosowanie namorzynów znajduje się w refugii i zaliczam do nich rośliny, które wielu akwarystów (takich jak ja) uprawia w doniczkach w swoich studzienkach. Osobiście uprawiam swoje, bo je lubię i cóż, bo mogę, ale wielu akwarystów z większymi systemami i większą przestrzenią będzie włączało namorzyny w dużych ostojach wystawowych. Namorzyny w refugiach będą oczywiście wchłaniać składniki odżywcze (na własny użytek i te, które pobierają bakterie związane z ich korzeniami), ale wkład, jaki drzewa wnoszą w ogólne utrzymanie składników odżywczych pochodzenia organicznego w zbiorniku morskim, będzie się znacznie różnić. Jedna mała roślina będzie mało przydatna, a kilkadziesiąt będzie wartościowych, w zależności od wielkości i obciążenia biologicznego twojego systemu. Sugerowałbym, że być może lepiej polegać na makroglonach, takich jak Chaetomorpha, w eksporcie składników odżywczych pochodzenia roślinnego. Jednak refugi są większe niż suma ich części. Skomplikowana plątanina korzeni namorzynowych i biologiczne interakcje zachodzące wokół nich i wokół nich stwarzają możliwości prosperowania innym gatunkom, od bakterii po wieloszczety. Wszędzie tam, gdzie jest nisza, natura ją wypełni. Właśnie to ma się nadzieję osiągnąć w refugium: skomplikowana seria procesów i gatunków wchodzących ze sobą w interakcje, zużywających składniki odżywcze i, przy odrobinie szczęścia, uwalniających cenne produkty, takie jak larwy i gamety skorupiaków, z powrotem do słupa wody do spożycia przez ryby i koralowce. Dobrze zaopatrzone refugium, nasycone makroalgami, wypełnione filtratorami i pożytecznymi bezkręgowcami padlinożernymi, może sprawiać radość. W przypadku obsadzenia kilkoma namorzynami atrakcyjność akwarium rozciąga się w górę.   Styl życia Namorzyny nie należą do najszybciej rosnących roślin. Ich styl życia wymaga większego wkładu energii niż niehalofity, aby pozostać przy życiu, ale gdy już ustalą, mogą wymagać przycinania, aby utrzymać je w przydzielonej im przestrzeni, zwłaszcza jeśli są trzymane w układzie sump/szafka. Moje wydają się dobrze reagować na przycinanie, a biorąc pod uwagę ich naturalne położenie, w którym często biorą często najgorsze warunki pogodowe, są odporne na uszkodzenia. Ale jak większość roślin, najlepiej przycinać je przez kilka miesięcy, a nie w jednym „siekaniu”. W takim przypadku akwarysta może zastosować techniki mistrza bonsai i wyciąć rosnące końcówki, aby zwiększyć rozgałęzienie (business) i kontrolować ogólny kształt. Namorzyny mogą wymagać dodatkowego oświetlenia, aby były zdrowe. W przypadku przechowywania w studzience można łatwo zapewnić standardowe oprawy akwariowe oparte na diodach LED lub T5, ale po wyjęciu z szafki namorzyn może dzielić światło głównych lamp i może rzucać cień na znajdujące się pod nim akwarium. Będziesz musiał poeksperymentować, ale jeśli nie uzyskasz silnego naturalnego światła dziennego, twój namorzyn prawdopodobnie stanie się etio (nogi) i straci liście w kierunku podstawy. Czytałem też, że namorzyny są podatne na niski poziom magnezu. Zwykle nie stanowi to problemu w prawidłowo utrzymanym zbiorniku rafowym, ale w systemach tylko dla ryb poziom magnezu może spaść poniżej poziomu 1350 ppm, który zwykle uważany jest za akceptowalny. Objawy braku magnezu są podobne jak u roślin lądowych, które wykazują ten sam stan: żółknięcie i ewentualna utrata liści.   Ryby do Akwarium Namorzynowego Zapasy namorzynowe to duży temat. W akwarium morskim warto byłoby symulować warunki naturalne, być może w tym ryby, które najlepiej naśladują narybek (który często kryje się w namorzynach), być może ławicę kardynałów, takich jak Zoramia leptacantha. W płytszych systemach zadomowią się gatunki żyjące na dnie, które mają niewielkie wymagania co do głębokości wody. Możliwa byłaby jaszczurka, podobnie jak różne gatunki babki lub blenny. Kuszącym może być zakup nietoperza naśladującego liście (Platax orbicularis), który jako osobnik młodociany jest bardzo atrakcyjny i pasuje do biotopu namorzynowego, ale ta ryba nie aklimatyzuje się dobrze i zachęcam do pozostawienia jej w sklepie (i sklep, aby zostawić go w oceanie). Spędziłem czas na wolności z w pełni wyrośniętymi nietoperzami – są to duże, inteligentne i atrakcyjne stworzenia, które moim zdaniem nie mają miejsca w domowym akwarium. Łatwiejszą propozycją są inwerty w układzie namorzynowym. W przypadku refugium akwarysta może wybrać różne filtratory, gąbki i skorupiaki, w tym kolonie i grupy małych krewetek, które mogą paść ofiarą ryb w akwarium wystawowym. Możesz zdecydować się na zachowanie bardzo specyficznego biotopu, który jest powszechnie demonstrowany w akwariach publicznych, a mianowicie zbiornika z galaretką do góry nogami. Wiąże się to z utworzeniem systemu z korzeniami namorzynowymi i trawą morską, aby naśladować naturalne siedlisko płytkiej wody, w którym meduzy Cassiopea mogą osiedlać się, aby wystawić na światło dzienne swoje spodnie, wypełnione fotosyntetycznymi algami.   Ekologiczna wartość lasów namorzynowych Lasy namorzynowe są poważnie zagrożone i chociaż na naszej planecie pozostaje ogromny areał lasów namorzynowych, kurczy się on niezwykle, ponieważ linie brzegowe są rozwijane pod marikulturę i zamieszkanie przez ludzi. Jest to krótkowzroczne, nie tylko ze względu na samoistną wartość lasów, ale także dlatego, że namorzyny pełnią bardzo pożyteczną rolę w ochronie i obronie wybrzeży przed burzami i tsunami oraz zapewniają schronienie narybkowi wielu gatunków ryb. Namorzyny są również znakomicie zdolne do wchłaniania składników odżywczych i osadów z ujść rzek i systemów przybrzeżnych, które, gdyby znalazły się na rafie, spowodowałyby znaczną degradację koralowców.   Słonawy system Jak już wspomnieliśmy, namorzyny będą się dobrze rozwijać w różnych warunkach wodnych, od wody morskiej po świeżą, co daje akwarystom swobodę tworzenia słonawego systemu inspirowanego środowiskiem przyujściowym. Oznacza to, że obiekty aquascaping, które normalnie nie zostałyby włączone do „tradycyjnego” systemu morskiego, takie jak drewno korzeniowe, można wykorzystać do symulacji gęsto upakowanych struktur korzeni i gałęzi w siedliskach przyujściowych. Mogą być bardzo skuteczne, jeśli zostaną zmieszane z roślinami namorzynowymi rosnącymi w głębokich podłożach lub w doniczkach ukrytych w skale – lub, w tym przypadku, w korzeniach. Ryby w systemie słonawym nie są tak kolorowe jak wiele gatunków morskich lub słodkowodnych – w mętnym środowisku kolory nie są użyteczną adaptacją. Mogą być jednak na swój sposób niezwykle interesujące i atrakcyjne.   Scat i Monos Scat i monos są powszechnie trzymane w systemach słonawych wraz z niezwykłymi łucznikami, znanymi z wypluwania strumieni wody w celu usunięcia owadów, które spadają na powierzchnię wody. Możliwe jest powielenie tego zachowania w akwarium domowym, a kilku autorów sugeruje użycie fałszywych much. Kiedy łucznikowi uda się trafić w jeden z tych wabików, pozostaje on przyklejony do gałęzi, a akwarysta w nagrodę upuszcza na wodę prawdziwą muchę. Dla mnie brzmi to lepiej niż wypuszczanie dużej liczby much w pobliżu lub wokół akwarium, zwłaszcza jeśli używasz systemu z otwartą pokrywą     Dalsza lektura
Hogarth, P.J. (1999). Biologia namorzynów. Oxford University Press, Oksford. Stafford-Deitsch, J. (1996). Mangrove: zapomniane siedlisko. Immel, Londyn. Tomlinson, PB (1986). Botanika Namorzynów. Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, Cambridge.

Spokojnie nie za dużo tematów luzik ale Bem wyłączony z użytku na parę dni bo furę na strojenie musiałem poskładać. Tak na szybko aby nie cytować każdego.  Odpienek przesunięty dodałem dodatkowo cyrkulator do sumpa, jeśli chodzi o dolewkę spokojnie nie była jeszcze podłączona, wizka kabli t ok przypadek szły do terra teraz jest listwa i brak pętli. Wyjście z wody ro na dolewkę fakt jest mosiądz ale nie martwię się pierwiastkami. Czy elektronika będzie siadać hmmm zobaczymy. Dziś wygląda tak, już czysto i klarownie pompy chodzą zalane ok 10 dni temu, wrzucone kostki z mrożonki jako pożywka.  Mi też 😁

@MarekGrodziec popatrz na forum, były takie kosteczki m.in. @Bart1996 coś takiego „uskuteczniał”

Niewiadomo czego nie wiem , nigdy nie miałem , bo sporo ludzi tu i na osobnym forum pisze , że krótko żyją po kupnie u wielu osób 6-12 miesięcy . Tylko w kilku przypadkach wytrzymały ponad 2 lata . Nie powinny być w nowych baniakach bo padną z głodu , oczywiście można spróbować dokarmiać . 

Zobaczymy jak zareaguje właściciel baniaka . Jeśli posłucha , wszystko się poprawi .