Skocz do zawartości
AnT

Bielenie korali

Rekomendowane odpowiedzi

Tak od siebie z jednego z artykułów z 2018 roku  - takie tam 

......

Biały kolor śmierci.

Biały kolor śmierci Największym obecnie zagrożeniem dla raf koralowych na całym świecie jest zjawisko zwane bieleniem koralowców (coral bleaching). Pierwsze doniesienia o chorobie, powodującej degenerację żywej tkanki i oddzielanie się jej od twardego szkieletu pojawiły się w połowie lat 80. XX wieku (42). Od tego czasu regularnie obserwowane jest bielenie raf koralowych, skala tego zjawiska zwiększa się. Przed tą datą obumieranie raf koralowych było prawie nieznane. Najnowsze doniesienia wskazują na przyspieszanie tempa bielenia raf koralowych nawet pięciokrotnie. Co roku obserwowany jest wzrost pojawiania się martwych koralowców o 4% więcej niż w roku poprzednim (58). Bielenie koralowców jest chorobą polegająca na utracie relacji między gospodarzem (koralowcem) a symbiontem (glonem), spowodowaną niekorzystnymi i gwałtownymi zmianami środowiskowymi, zazwyczaj anomaliami temperaturowymi (39). Pod wpływem stresu endosymbionty Symbiodinium spp. zostają wydalone z tkanek gospodarza (8). Podczas bielenia koralowiec traci swój naturalny kolor – zazwyczaj koralowce rafotwórcze przybierają barwy od niebieskiej, zielonej przez różne odcienie żółtego aż do różowej – i staje się całkowicie biały lub bardzo wyblakły. Barwa koralowca jest zależna od jego gatunku, kondycji oraz aktualnych warunków środowiskowych (92, 123). Badania dowodzą, że koralowce o ciemniejszej pigmentacji są bardziej narażone na stres temperaturowy, a temperatura ich kolonii może być nawet o 1,5°C wyższa niż temperatura otaczającej je wody (37). Na niebezpieczny wzrost temperatury w kolonii ma też wpływ przepływ wody. Im jest mniejszy, tym temperatura koralowca jest większa (80, NOAA. Historical Maps and Charts. National Ocean Service Website. https://oceanservice. noaa.gov/podcast/july17/nop08-historical-maps-charts. html, accessed on 8/13/17). Bielenie koralowca nie zawsze prowadzi do jego śmierci. Koralowce na stres środowiskowy mogą reagować na cztery sposoby: nie ulec bieleniu i przeżyć (mniej niż 10% przypadków), nie zbieleć i nie przeżyć (więcej niż 20% przypadków), zbieleć i żyć oraz zbieleć i nie przeżyć (75). Morfologia koralowca ma również wpływ na jego szanse przeżycia przy ekspozycji na wysoką temperaturę. Koralowce posiadające budowę z licznymi rozgałęzieniami, np. Med. Weter. 7 z rodzaju Pocillopora, są bardziej narażone na bielenie od koralowców posiadających zwartą strukturę, np. z rodzaju Favia. Wiąże się to najprawdopodobniej z większą powierzchnią styku z wodą rozgałęzionego koralowca i w związku z tym z większą ekspozycją na niekorzystne czynniki środowiskowe jego tkanek zamieszkiwanych przez zooksantelle (79, 86). W związku z zakrojonymi na szeroką skalę badaniami nad bieleniem koralowców, pojawiły się teorie próbujące wyjaśnić istotę tego zjawiska. Jedną z teorii jest tzw. adaptacyjne bielenie (adaptive bleaching hypothesis, ABH). Zakłada ona, że podczas gwałtownie zmieniających się warunków środowiskowych koralowiec traci swoje zooksantelle, jednak w międzyczasie zastępuje je innymi, bardziej dostosowanymi do aktualnej sytuacji, w jakiej się znalazł. Teoria ta zakłada ponadto, że różne gatunki zooksantelli zamieszkujące jeden koralowiec reagują inaczej na wybrane czynniki środowiskowe, a w szczególności na temperaturę (38). Bielenie koralowców może być też spowodowane występowaniem chorób grzybiczych, bakteryjnych (78), infekcji wirusowych lub pasożytów (29). Grzyby, podobnie jak zooksantelle wchodzą w relację symbiotyczne z gospodarzem (koralowcem) i biorą udział m.in. w procesach budowy tkanki. Jako czynniki patogenne koralowców spotykane są dosyć rzadko, występują częściej u ichtiofauny (101). Dla koralowców są patogenami oportunistycznymi, atakują osłabione osobniki (74, 100). Jednym z najbardziej rozpowszechnionych rodzajów patogennego grzyba jest Aspergillus. Grzyby z tego rodzaju są odpowiedzialne za epidemię aspergilozy i masowe wymieranie gorgonii (Octocorallia: Gorgonacea) w wielu regionach świata (16, 41). Gatunkiem odpowiedzialnym za większość zniszczeń na rafie jest Aspergillus sydowii. Jest to gatunek tolerujący szeroką rozpiętość warunków środowiskowych, o dużych zdolnościach przystosowawczych. Objawy występujące u zainfekowanych koralowców to m.in. podrażnienia, ubytki, zsinienie i defekty tkanki (2). Aspergillozy mogą powodować znaczne straty, doprowadzając do wymarcia ponad połowy koralowców z zakażonego obszaru (67). Inne, izolowane zarówno z chorych, jak i zdrowych koralowców, grzyby to m.in.: Scolecobasidium sp., Curvularia lunata, Cladosporium sp. i różne gatunki drożdży (102). Na obszarach występowania papugoryb z gatunku Sparisoma viride pojawiają się prawdopodobnie grzybicze infekcje, które powodują zespół nagłego wyniszczenia koralowca (rapid wasting syndrome, RWS) (17). Bakteriozy koralowców są oprócz niewłaściwych warunków środowiskowych przyczyną ich bielenia. Oprócz bielenia, bakteriozy zazwyczaj powodują charakterystyczne, łatwe do identyfikacji objawy, często w postaci kolorowych nacieków na tkance. Wiele chorób wywoływanych przez bakterie nosi nazwę przyjętą od powodowanych przez nie zmian (103). Jedną z nich jest choroba czarnego pasma (black band disease, BBD). Jest spowodowana przez konsorcjum bakterii, w skład którego wchodzą gatunki z gromady sinic (Cyanobacteria), głównie Phormidium corallyticum, proteobakterie, takie jak Desulfovibrio spp. oraz bakterie redukujące siarczyny. Choroba czarnego pasma może być powodowana przez inne niż wymienione gatunki bakterii iskład konsorcjum patogenów w każdym przypadku może być inny, jednak brak dowodów, że choroba ta wywoływana jest przez bakterie występujące na lądzie, w wodzie słodkiej lub u człowieka. Choroba objawia się występowaniem czarnej martwiczej opaski o szerokości ok. 1 cm na zdrowej tkance. Opaska pojawia się na podstawie koralowca i rozprzestrzenia z szybkością od kilku do kilkunastu milimetrów dziennie, pozostawiając za sobą obumarłą tkankę (24, 105). Podobną do BBD jest choroba białego pasma (white band disease, WBD). Chorobę wywołują α-proteobakterie, odpowiedzialne również za choroby innych morskich organizmów, np. ostryg. Przebieg jest bliźniaczo podobny do choroby czarnego pasma. Gatunkiem bakterii, podejrzewanym o wywoływanie tej choroby jest Vibrio carchariae wraz z innymi gatunkami z bakteryjnego konsorcjum koralowca (5). Jest to luminescencyjna bakteria Gram-ujemna, występująca w wielu morskich organizmach kręgowych i bezkręgowych. Jest uważana za bakterię oportunistyczną, która przy defekcie immunologicznym gospodarza może być patogenna (119). Choroba występuje w postaci białego nekrotycznego paska o szerokości od kilku milimetrów do jednego centymetra. Pasek porusza się po koralowcu ruchem pionowym od podstawy w górę (97). Istnieją dwa typy choroby białego pasma. Typ I ma łagodniejszy przebieg, w którym podczas przesuwania się pasma tkanka zostaje na szkielecie i nie dochodzi do jej oderwania, chociaż koralowiec jest jaśniejszy w tych miejscach (77). W typie II, który może być mylony z bieleniem koralowców, tkanka odchodzi od szkieletu (107). Choroba białego paska spowodowała zniszczenie prawie wszystkich koralowców z gatunku Acropora palmata na terenie Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych (42). Ostatnią z grupy pasmowych infekcji jest choroba czerwonego pasma (red band disease, RBD). Jest spowodowana szkodliwą działalnością cyjanobakterii, które tworzą wyraźną czerwoną opaskę na koralowcu. Po przejściu opaski pozostaje martwa tkanka na szkielecie. Wywołują ją dwa patogenne gatunki bakterii z rodzaju Oscillatoria. Przesuwanie się czerwonego pasma po koralowcu następuje w nieco inny sposób niż w przypadku choroby czarnego paska. Choroba atakuje zarówno koralowce twarde, jak i np. gorgonie (104, http://www.aaus.org). Inną bakteriozą jest biała ospa, powodowana przez bakterię Serratia marcescens. Objawia się występowaniem nieregularnych, nekrotycznych plam na powierzchni koralowca. Bakteria powodująca tę chorobę występuję także u ludzi, stąd podejrzenie, że przyczyną jej pojawienia się na rafie koralowej mogły być zanieczyszczenia pochodzenia antropogenicznego (124). 8 Med. Weter. Biała ospa potrafi zniszczyć prawie całą lokalną populację koralowców, straty przy tej chorobie dochodzą do 90% (125). Ubytki tkanki wynoszą przeciętnie ok. 2,5 cm2 dziennie. Zniszczenie średniej wielkości koralowca następuje w ciągu kilkunastu dni (96). Niekorzystne warunki środowiskowe są podstawową przyczyną takich chorób, jak syndrom ciemnych plam (dark spot syndrome, DSS). Jest to punktowa martwica tkanki koralowca. Podejrzewa się, że spowodowana jest bakteriami z rodzaju Corynebacterium, Acinetobacter, Oscillatoria, Vibrio i Parvularcula (15). Istnieje kilkanaście gatunków pasożytów, powodujących choroby tkanki koralowców. Wśród tych chorób wyróżnić można zespół erozji szkieletu (skeletal eroding band, SEB). Choroba ta, podobna do choroby czarnego pasma, powodowana jest przez pasożytniczego orzęska z gatunku Halofolliculina corallasia. Pasożyt ten podczas swojego podziału komórkowego powoduje, że komórka potomna doprowadza do powstania zewnętrznego szkieletu ochronnego, wwierca się w twardy szkielet koralowca, doprowadzając do obumarcia polipów. Jest to pierwsza znana choroba koralowców wywołana przez pierwotniaka. Pierwotniak podczas swojej szkodliwej działalności umożliwia niszczycielską działalność innym patogenom, potęgując efekt chorobotwórczy (4, 94, 132).........

Cały artykuł : http://www.medycynawet.edu.pl/images/stories/pdf/pdf2018/00-artwait/2018106139.pdf

 

Edytowane przez AnT

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Ciekawy artykuł. Ile chorób może dopaść nasze akwarium. 

Tylko co teraz odpisać w temacie:

" koralowiec bieleje . Pomocy! " ?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
Gość
18 minut temu, karol86 napisał:

Ciekawy artykuł. Ile chorób może dopaść nasze akwarium. 

Tylko co teraz odpisać w temacie:

" koralowiec bieleje . Pomocy! " ?

Link do tego artykułu wystarczy. Mniejmy nadzieję że takich tematów będzie jak najmniej. 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×