Spojrzenie na koralowce słoneczne James W. Fatherree

[Gość]

 Wszelkiego rodzaju koralowce rafowe w większości zawierają symbiotyczne zooxantellae i wymagają jasnego światła. Tak więc są one nazywane koralami zooksantellatowymi i wszystkie są ograniczone do życia w stosunkowo czystych, płytkich, ciepłych i dobrze oświetlonych wodach. Istnieje jednak wiele innych kamienistych koralowców, które nie zawierają tych glonów i nie potrzebują światła. Są to niesymbiotyczne koralowce, które są właściwie nazywane gatunkami aposymbiotycznymi lub azooksantellatowymi.

Te wyjątkowe koralowce wciąż budują szkielet z węglanu wapnia , podobnie jak kamienne koralowce zooksanthellate, i mają też macki żerujące. W rzeczywistości mają stosunkowo duże macki, ponieważ polegają wyłącznie na wychwytywaniu planktonu i cząstek stałych, aby pozostać przy życiu. Niektóre żyją jako samotne osobniki, ale wiele innych tworzy małe kolonie, a kilka może nawet tworzyć struktury o średnicy ponad metra. Kilka jest całkowicie przezroczystych lub białych, co jest charakterystyczne dla gatunków azooksantellatów, ale większość z nich występuje w różnych kolorach. Tak więc, jeśli nie wiesz dokładnie, na co patrzysz, nigdy nie wiesz, że ogromna większość tych koralowców różni się od ich kochających światło kuzynów.

Jest kilka, które żyją wśród swoich krewnych zooksanthellate, znajdując swoje miejsce w tropikalnych środowiskach rafowych, ale większość tych koralowców azooxanthellate żyje w innych rodzajach siedlisk. Nie potrzebują światła, więc mogą żyć w jaskiniach i tym podobnych, ale mogą też żyć na dowolnej głębokości. Koralowce zooksanthellate są ograniczone do płytkich wód, gdzie mają dużo światła słonecznego, ale koralowce azooksantellanowe nie mają takich ograniczeń i zostały znalezione na głębokościach tysięcy metrów. Mogą również żyć w znacznie zimniejszych wodach i często to robią.

W rzeczywistości naukowcy dowiadują się również coraz więcej o powszechnej obecności całych systemów rafowych, które są tworzone przez koralowce azooksantellanowe w głębokich/zimnych wodach. Są to oczywiście zupełnie inne ekosystemy, ale z pewnością są to rafy. Jeśli jesteś zainteresowany, sprawdź Coldwater Coral Reefs: Out of Sight – No Longer Out of Mind , opublikowaną przez United Nations Environmental Programme-World Conservation Monitoring Centre, która jest dostępna online ¹ . Rzeczywiście bardzo interesujące.

W każdym razie, przechodząc do konkretnego tematu… Istnieje wiele gatunków azooksantellatowych koralowców kamiennych, ale najprawdopodobniej jedyne, jakie kiedykolwiek spotkasz w swoim hobby, to korale słoneczne , z których niektóre nazywane są koralami pomarańczowymi. . Ten parasol o wspólnej nazwie jest używany dla kilku gatunków z rodzajów Tubstraea i Dendrophyllia , a to jest tematem od tego momentu.

Identyfikacja

Koralowce słoneczne, które widzimy w hobby, zaczynają się jako pojedyncze polipy, ale zazwyczaj rozwijają się w kolonie wielkości pięści, które są zabarwione na czerwono, pomarańczowo, żółto lub niezwykle różowo. Macki mogą być tego samego koloru co cienka tkanka pokrywająca resztę kolonii i są raczej przezroczyste, ale czasami są jaśniejsze lub nawet białe. Macki są również usiane licznymi widocznymi bateriami nematocyst używanych do chwytania artykułów spożywczych.

Podczas gdy niektóre gatunki mają polipy, które są od siebie niezależne, polipy większości koralowców słonecznych tworzą stosunkowo wysokie cylindry, które wznoszą się z typowo kulistej podstawy. Niezależnie od formy wzrostu polipy mogą całkowicie schować macki, gdy nie są karmione. W rzeczywistości macki często spędzają kilka godzin w zamknięciu, głównie w ciągu dnia, z cienką tkanką zamkniętą na górze polipa w sposób sznurka, który utrzymuje je poza zasięgiem wzroku. To normalne zachowanie, ale pamiętaj, że nie powinny być cały czas zamknięte. Po zaaklimatyzowaniu się w akwarium, co może zająć kilka dni, polipy powinny się otworzyć i przyjąć pokarm, gdy jest on oferowany. Więcej o tym za chwilę.

Gdybym miał zgadywać, powiedziałbym, że to Tubastraea coccinea, ponieważ znalazłem jedno źródło, które mówi, że jest to gatunek rozgałęziony. To jednak tylko przypuszczenie.

W sumie istnieje 7 gatunków koralowców słonecznych w rodzaju Tubastraea ² , a kolejne 23 gatunki w rodzaju Dendrophyllia ³ . Jednakże, według Borneman ⁴ , wszelkie okazy koralowców słonecznych, które są dostępne na sprzedaż, to najprawdopodobniej Tubastraea faulkneri lub T. coccinea , ponieważ są to dwa najczęściej importowane gatunki. Jednak wiele gatunków Tubastraea i Dendrophyllia ma tak podobny wygląd, że nie można ich zidentyfikować na poziomie gatunku lub nawet gatunku bez dokładnego zbadania pewnych cech, które można zbadać tylko wtedy, gdy okaz jest martwy.

Aby pokazać, jak daremne może być przypinanie określonej nazwy do niektórych okazów koralowców słonecznych, oto, co znalazłem, przeglądając kilka książek na mojej półce: Fossa i Nilsen ⁵ stwierdzają „… bardzo trudno jest odróżnić Gatunki Dendrophyllia i Tubastraea od siebie. Określenie jest możliwe tylko na podstawie kształtu i położenia włókien krezkowych, cech niemożliwych do rozpoznania u żywych zwierząt”. Obok fotografii w Delbeek i Sprung ⁶ autorzy stwierdzają: „Wyglądają jak Dendrophyllia , ale nie można ich odróżnić od Tubastraea bez zbadania struktury szkieletowej koralitów ”. I, Veron ⁷stwierdza „ Tubastraea i Dendrophyllia nie są rozróżnialne bez zbadania wzoru połączenia przegrody”.

Tak więc, pomimo faktu, że Tubastraea faulkneri lub T. coccinea są podobno najpowszechniejszymi dostępnymi gatunkami, z jednym wyraźnym wyjątkiem, do którego wrócę później i zidentyfikowanym pod zdjęciem poniżej, nie jestem pewien, czy importerzy lub hobbyści naprawdę mają jakiekolwiek pojęcie, jakim gatunkiem jest dany okaz korala słonecznego, a nawet w jakim rodzaju należy. Podczas gdy Fossa i Nilsen ³ zauważają, że T. coccinea ma rozgałęziony szkielet, a T. faulknerinie, po spędzeniu znacznej ilości czasu w Internecie nie byłem w stanie znaleźć żadnego klucza identyfikacyjnego, który wskazywałby na jakiekolwiek różnice między tymi dwoma gatunkami, a tym bardziej jakimkolwiek innym podobnym gatunkiem. Dlatego w większości nie będę nawet próbował identyfikować żadnego z nich.

Oto jeden z koralowców słonecznych, który można łatwo zidentyfikować na poziomie gatunku. To Tubastraea diaphana, która jest ciemnego koloru, ale nie tworzy rozgałęzionego szkieletu jak T. micrantha (opisany poniżej).

Niezależnie od tego, jak najlepiej mogę powiedzieć, wszystkie te sobowtóry mają te same wymagania dotyczące opieki i nie wiedzą dokładnie, co jest mało prawdopodobne, aby miało jakikolwiek wpływ na twoje szanse na sukces lub porażkę z nimi. Zajmijmy się więc hodowlą akwariów koralowców słonecznych, zaczynając od wymagań dotyczących jakości wody .

 

 

Chociaż identyfikacja jest trudna, odkryłem, że polipy Dendrophyllia są często owalne i mają większą średnicę niż polipy Tubastraea. Więc myślę, że to może być dendrofilid.

 

 

Jakość wody

Jak wspomniano powyżej, pomimo tego, że są azooksantellatami, koralowce słoneczne nadal budują szkielet z węglanu wapnia, podobnie jak inne koralowce kamienne. Są przystosowane do życia w wodach rafowych, więc jakość wody powinna być taka sama, jak w przypadku innych koralowców kamiennych.

Zasolenie powinno mieścić się w zakresie od 1,023 do 1,027 mierzone przy użyciu jego ciężaru właściwego. Temperatura powinna pozostawać w zakresie od około 72° do 84°F. Jednak gdzieś około 75 ° do 81 ° F jest naprawdę optymalnym zakresem, którego powinieneś spróbować, ponieważ jest to idealne rozwiązanie dla koralowców i daje trochę miejsca w górę iw dół, jeśli twój grzejnik / klimatyzator kiedykolwiek zawiedzie. Stężenie wapnia, pH i zasadowość wody w akwarium są również szczególnie ważne dla wszystkich koralowców kamiennych, więc wszystkie trzy muszą być również utrzymywane na akceptowalnym poziomie. Optymalne jest utrzymywanie stężeń wapnia w zakresie od 400 do 450ppm, ale mogą one być nieco niższe lub wyższe. Optymalnie pH powinno być utrzymywane w granicach 8,2 do 8,4, a zasadowość powinna być utrzymywana w zakresie od 7 do 12dKH, chociaż te często również są nieco wyższe lub niższe.

Na koniec musisz również utrzymywać minimalne poziomy składników odżywczych zawartych w wodzie , zwłaszcza fosforu w postaci fosforanów. Obecność fosforanów może wpływać na produkcję materiału szkieletowego z węglanu wapnia przez koralowce kamienne, a podwyższony poziom fosforanów może całkowicie zatrzymać jego produkcję. Poza tym fosforany również świetnie działają jako nawozy, ale na wszelkie nieodpowiednie rzeczy. Podwyższone stężenie fosforanów może szybko doprowadzić do szybkiego wzrostu niechcianych glonów, które mogą naprawdę zepsuć akwarium, a nawet zarosnąć i zabić wiele koralowców.

Szczególnie ważne jest, aby pomyśleć o tym w odniesieniu do koralowców słonecznych, ponieważ nie mają zooksantelli i będą regularnie wymagały znacznych ilości pokarmu (omówione poniżej). Dodanie wystarczającej ilości pokarmu, aby utrzymać zdrowe korale słoneczne, może łatwo doprowadzić do nieodpowiedniego poziomu składników odżywczych w zamkniętym systemie akwariowym, a to naprawdę jest największy pojedynczy problem w odniesieniu do opieki nad tymi koralowcami . Utrzymanie niskiego poziomu składników odżywczych w „zwykłym” akwarium rafowym może być wystarczająco trudne, ale ciągłe dodawanie dodatkowych pokarmów może to jeszcze utrudnić. W związku z tym najprawdopodobniej będziesz musiał użyć dobrego skimmera i wykonywać częstsze i / lub większe zmiany wody niż zwykle, aby utrzymać wszystko w ryzach.

Na przykład, możesz znaleźć dwa artykuły online ^8/9 dotyczące akwariów Mike'a Cao, które są zaopatrzone w różne koralowce azooksantellanowe. Zaczął od 20-galonowego akwarium i robił dwie 25% podmiany wody tygodniowo (tak, to 200% miesięcznie), używając węgla aktywnego, uruchamianie przewymiarowanego odpieniacza i używanie ozonu w celu kontrolowania poziomu składników odżywczych. Następnie stworzył system wielu zbiorników o łącznej pojemności 155 galonów. Teraz robi 22,5% podmiany wody tygodniowo (90% miesięcznie) i nadal używa węgla, dużego odpieniacza i ozonu. To oczywiście dość wymagające. Oczywiście możesz sobie poradzić, robiąc coś znacznie bliższego „regularnej” konserwacji, jeśli masz tylko jeden lub kilka okazów koralowców słonecznych w stosunkowo dużym akwarium. Niezależnie od tego, najważniejsze jest to, aby pamiętać, że im więcej jedzenia, tym więcej czasu, wysiłku i pieniędzy potrzeba, aby utrzymać niski poziom składników odżywczych.

Karmienie

Ponownie, koralowce słoneczne nie mają zooksantelli, więc oczywiście będą polegać na wychwytywaniu cząstek jedzenia, aby pozostać przy życiu. Na szczęście mogą żywić się stosunkowo dużymi kawałkami jedzenia i mogą być utrzymywane w zdrowiu za pomocą różnych rzeczy, które można podawać bezpośrednio polipom za pomocą indyka lub dużej bezigłowej strzykawki lub dodając inne rodzaje żywności do całego zbiornika . Można użyć krewetek solankowych, krewetek mysis, wrotków, widłonogów itp., a nawet kawałków posiekanej ryby, małży lub innych morskich mięs. Często sugeruje się również moczenie kawałków takich pokarmów w suplemencie witaminowym.

Podczas gdy wielu hobbystów z powodzeniem karmiło korale słoneczne co dwa lub trzy dni, niektórzy sugerują, że najlepiej robić to codziennie. Niektórzy hobbyści używają nawet kroplówki/systemu dozowania, aby stale dodawać produkty z zooplanktonu, jaja ostryg itp. Odkryłem jednak, że używanie indyka co drugi dzień dobrze wykona pracę, a wielu innych hobbystów odniosło sukces. to samo.

 

Koralowce słoneczne zazwyczaj rozciągają swoje macki podczas karmienia, ale mogą spędzać większość czasu z ich schowanymi.

Niezależnie od czasu, dobrym sposobem na wykonanie pracy, jeśli macki osobnika nie są wysunięte, gdy jesteś gotowy do karmienia, jest włożenie dowolnego jedzenia, którego używasz, do kieliszka wraz z odrobiną wody ze zbiornika. Zamieszaj trochę jedzeniem (i pozwól mu się rozmrozić, jeśli jest zamrożone) i zassaj trochę wody za pomocą strzykawki, a następnie spryskaj okaz niewielką ilością wody. Zwykle wywoła to reakcję na karmienie, a macki powinny pojawić się w ciągu kilku minut. W tym momencie możesz śmiało wyssać trochę jedzenia i zacząć wstrzykiwać je w czekające macki.

Mając to na uwadze, jest również interesujące (i wygodne), że przy pewnej staranności zazwyczaj można wyszkolić okaz do jedzenia w określonym czasie. Podczas gdy wiele nowych osobników wydaje się niechętnych do wysuwania macek, jeśli spróbujesz karmić okaz o tej samej porze każdego dnia, od kilku tygodni do kilku miesięcy, przyjmie to. Gdy okaz zaczyna konsekwentnie otwierać się i żywić w tym czasie, często można zobaczyć, jak otwierają się w oczekiwaniu na jedzenie, zanim jeszcze zostanie dodany. Kiedy to się stanie, możesz oczywiście pominąć drażniący etap karmienia i przejść od razu do dodania jedzenia.

Ponadto podczas karmienia musisz upewnić się, że każdy polip otrzymuje swój własny posiłek. Jest to szczególnie ważne dla gatunków, które mają polipy, które nie są połączone ze sobą tkanką miękką, oraz dla gatunków normalnie połączonych, które cierpią z powodu jakiejkolwiek utraty tkanki między polipami. Gdy polip zdobędzie trochę pokarmu, połknie go i chwilowo schowa macki. Więc powinno być dość łatwo sprawdzić, czy wszyscy dostali coś do jedzenia.

Jeśli nie dajesz im wystarczającej ilości tego, czego potrzebują, pierwszą wyraźną oznaką kłopotów jest często brak ekspansji polipów, po którym następuje pogorszenie cienkiej warstwy tkanki pokrywającej obszar szkieletu między polipami. Gdy zacznie działać, reszta wkrótce nadejdzie, jeśli rzeczy nie ulegną szybkiej zmianie. Co gorsza, glony często pojawiają się na każdym odsłoniętym obszarze, w którym tkanka obumarła, co może prowadzić do dalszej utraty tkanki, a także może utrudnić regenerację osobnika, jeśli zostanie zwiększone karmienie. Dlatego konieczne jest podjęcie działań, jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki złego stanu zdrowia.

Och, i prawie zapomniałem. Jeśli używasz jakiegokolwiek rodzaju pokarmu, który jest wystarczająco duży, aby przyciągnąć uwagę twoich ryb, pamiętaj, aby najpierw je nakarmić i dobrze je nakarmić. Jeśli tego nie zrobisz, często pożre wszystko, co spróbujesz dać koralowi słonecznemu.

Koralowce słoneczne znajdują się w obszarach, w których ruch wody jest wystarczający, aby dostarczyć im pożywienia, a także utrzymać je w czystości i bez osadów. Tak więc wszystkie z nich radzą sobie najlepiej, gdy przepływ wody jest umiarkowany lub silny. W przypadku gatunków, które mają warstwę tkanki łączącą polipy u podstawy, należy pamiętać, że jeśli przepływ jest zbyt niski, osad może łatwo osadzać się na tej tkance i gromadzić się z czasem, zwłaszcza jeśli nie są one umieszczone w pozycji pionowej lub do góry nogami . Dlatego musisz uważnie obserwować każdy taki okaz i upewnić się, że otrzymuje wystarczająco silny prąd, aby temu zapobiec. Jeśli osad nagromadzi się na próbce, zwykle prowadzi to do utraty tkanki w pokrytym obszarze.

 

Tak zazwyczaj wyglądają korale słoneczne, gdy są niezdrowe. Tkanka pokrywająca podstawy kolonii zniknęła, co często prowadzi do dalszych problemów i śmierci, jeśli jakość wody i przepływ nie ulegnie poprawie i/lub nie zostanie zwiększone karmienie.

 

Agresja

Pomimo posiadania stosunkowo dużych baterii nematocyst wyścielających ich macki, koralowce słoneczne nie są agresywne i nie powinny sprawiać kłopotów innym koralom w akwarium. Wręcz przeciwnie, jest bardziej prawdopodobne, że padną ofiarą bardziej agresywnego gatunku, więc zwróć uwagę na to, jak blisko takich sąsiadów mogą się znajdować.

 

Umieszczenie

Koralowce słoneczne zwykle znajdują się w zacienionych i ciemnych obszarach, takich jak spód nawisów i otwarte jaskinie. Jeśli jednak jest dostępne miejsce, można je również zobaczyć w wielu innych obszarach. Widziałem, jak czasami pokrywały całe ściany, gdzie nie było żadnej konkurencji ze strony innych rodzajów koralowców. Niezależnie od lokalizacji, zawsze są mocno przymocowane do podłoża, a większość z nich znajduje się w orientacji pionowej lub do góry nogami. To prawdopodobnie pomaga zapobiegać osiadaniu i gromadzeniu się osadu na tkance pokrywającej obszary kolonii między polipami. Ze względu na brak zooxantelli mogą żyć znacznie głębiej niż większość koralowców, znajdując się na głębokości około 360 stóp ² .

Brak światła oczywiście nie szkodzi tym koralowcom. Tak więc okaz można umieścić w dowolnym miejscu, w którym jest wystarczający prąd, aby utrzymać go w czystości i gdzie nie zostanie potencjalnie uszkodzony przez inne koralowce. Można umieścić okaz na dnie, ale o wiele lepiej jest umieścić go w pozycji pionowej lub nawet do góry nogami i przymocować do skały za pomocą kleju lub żywicy epoksydowej. Wywiercenie dziury w kolonii i przymocowanie jej do żywej skały za pomocą plastikowych śrub to kolejna opcja, która działa dobrze, gdy zostanie wykonana prawidłowo. Musisz jednak pamiętać, że bez względu na to, gdzie umieścisz okaz, będziesz musiał być w stanie dotrzeć do niego w porze karmienia bez większych problemów.

Należy również pamiętać, że światło z pewnością nie zaszkodzi koralowi słonecznemu, o ile powoli się aklimatyzuje. Każdy okaz należy początkowo umieścić w miejscu, w którym w ogóle nie dostaje zbyt wiele światła, a następnie można go powoli przenosić w bardziej oświetlony obszar przez okres od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od intensywności oświetlenia .

Reprodukcja

W optymalnych warunkach koralowce słoneczne mogą szybko się rozmnażać. Te nowe polipy wydają się powstawać znikąd, gdzie kolonie macierzyste produkują potomstwo w akwariach.

W optymalnych warunkach koralowce słoneczne mogą się rozmnażać dość szybko na wiele różnych sposobów. Po pierwsze, mogą wytwarzać małe wersje samych siebie, zwane pączkami polipów lub kulkami, które wyrastają z polipa rodzicielskiego, aż będą wystarczająco duże/ciężkie, aby się oderwać. Następnie osiedlają się gdzie indziej i rozpoczynają tworzenie nowej kolonii ¹⁰ .

Po drugie, koralowce słoneczne są hermafrodytyczne i mogą również rozmnażać się płciowo i/lub bezpłciowo, wytwarzając larwy planulae ^11/12 , co czasami będą również robić w akwariach. Mogą one dryfować po akwarium, aż w końcu osiedlą się i rozwiną w nową kolonię. Więc nie zdziw się, jeśli nowe kolonie wydają się wyrastać znikąd w akwarium zawierającym dobrze wypielęgnowany okaz.

I jest jeszcze więcej… Chociaż nie słyszałem o czymś podobnym do tego w akwarium, niektóre koralowce słoneczne mogą produkować „biegaczy”, które mogą rozciągać się o kilka cali rocznie od kolonii macierzystej. Następnie na końcach rozłogów mogą rozwinąć się nowe polipy, co prowadzi do powstania nowej kolonii ¹³ . Brzmi jak rozłogi, które mają polipy stokrotki i takie formy.

Wreszcie, jeśli interesuje Cię ręczna propagacja, możesz to zrobić. Zdrowe kolonie można pociąć na fragmenty za pomocą małej piły lub elektronarzędzia. Ale to inny temat.

 

Na koniec ostrzeżenie

Przed zatrzymaniem jest jeszcze jeden gatunek, Tubastraea micrantha , powszechnie nazywany czarnym koralowcem słonecznym , przed którym muszę was ostrzec. Nie jest oferowany zbyt często, ale to dobrze, ponieważ jego przetrwanie w akwariach jest co najmniej ponure.

Wygląda zupełnie inaczej, tworząc rozgałęziony szkielet pokryty fluorescencyjną ciemną oliwkową do brązowoczarnej tkanki i mackami. Zwykle rośnie również w raczej dwuwymiarowej formie rozgałęzień. Może również stać się dość duży, ponieważ pojedyncze okazy mogą wyrosnąć w kolonie w kształcie wachlarza, które mogą czasami mieć nawet kilka stóp średnicy, a gałęzie są grubsze niż duży palec.

Z nieznanych powodów czarny koral słoneczny najwyraźniej wymaga szczególnie wysokiego prądu i chociaż sam nigdy nie próbowałem trzymać tego gatunku w akwarium, z tego, co powiedzieli inni, wydaje się, że potrzebuje znacznie więcej pokarmu niż inne korale słoneczne. Chociaż nie jest jasne, czy problemem jest ilość, jakość, czy dostarczanie pożywienia w akwariach (lub wszystkie powyższe), gatunek ten najwyraźniej nie ma prawie żadnej szansy na długotrwałe przetrwanie w systemach trzymanych w niewoli, bez względu na to, co i jak próbujesz nakarmić. Został on jednogłośnie umieszczony na czarnej liście przez wtajemniczonych, a Fossa i Nilsen ⁵ stwierdzają całkiem jasno: „Jesteśmy zdania, że nie jest możliwe utrzymanie tego gatunku z powodzeniem w akwariach rafowych”. Myślę, że to powinno przekazać sedno sprawy.

To Tubastraea micrantha, czarny koral słoneczny, który najwyraźniej jest wyjątkowo trudny do utrzymania w akwariach przez długi czas. Ten piękny okaz znalazłem u wybrzeży Sulawesi w Indonezji.

Mając to na uwadze, powinno być jasne w tym momencie, że pomimo ich pojawienia się w sklepach, żaden z tych koralowców nie jest tak łatwy w pielęgnacji jak koralowce zooksantellowe, które trzymamy w naszych akwariach. Unikaj więc całkowicie czarnego korala słonecznego i bądź gotowy na zrobienie tego, co trzeba i włóż dodatkowy wysiłek, jeśli myślisz, że chcesz spróbować korala słonecznego w swoim zbiorniku. Jeśli zapewnisz im obfite zapasy pożywienia i dobre warunki, z pewnością mogą dobrze się rozwijać w akwariach, a nawet rozmnażać, więc nie musisz uciekać od innych gatunków koralowców słonecznych, jeśli podołasz temu zadaniu.

 

Bibliografia

1. Freiwald, A. i in . 2004. Rafy koralowe w zimnej wodzie: poza zasięgiem wzroku – już nie z głowy . UNEP-WCMC, Cambridge, Wielka Brytania. URL: http://www.unep-wcmc.org/medialibrary/2010/09/10/29fefd54/CWC.pdf
2. Światowy Rejestr Gatunków Morskich. URL: http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=267930
3. Portal Identyfikacji Gatunków Morskich. URL: http://species-identification.org/species.php?species_group=corals&id=38&menuentry=groepen
4. Borneman, E. 1997. Tubastraea Uderzający koral słonecznikowy. URL: http://www.reefs.org/library/aquarium_net/0797/0797_3.html
5. Fossa, S. i A. Nilsen. 1998. Nowoczesne akwarium rafy koralowej, tom 2 . Birgit Schmettkamp Velag, Bornheim, Niemcy. 479 stron.
6. Delbeek, JC i J. Sprung. 1994. Akwarium rafowe: Tom pierwszy . Wydawnictwo Ricordea, Coconut Grove, Floryda. 544 str.
7. Veron, JEN 2000. Korale Świata , t. 2 . Australijski Instytut Nauk Morskich, Townsville, Australia. 429 stron.
8. Blank, B. 2011. Stellar Azoox Nano Reef Uhuru . URL: http://reefbuilders.com/2011/04/25/uhurus-azoox-nano-reef/
9. Cao, M. 2011. Akwarium fabularne: Niefotosyntetyczna rafa Mike'a Cao . URL: http://www.advancedaquarist.com/2011/1/akwarium
10. Borneman, E. 2001. Korale akwariowe – selekcja, hodowla i historia naturalna . Publikacje TFH, Neptun City, NJ. 464 s.
11. Glynn, PW, i in . 2008. Ekologia rozrodu koralowca azooxanthellate Tubastraea coccinea w równikowym wschodnim Pacyfiku: Część V. Dendrophylliidae. Biologia morska 153: 529-544.
12. Ayre, DJ i JM Resing. 1986. Seksualna i bezpłciowa produkcja planuli w koralowcach rafowych. Biologia morska 90:187-190.
13. Vermeij, MJA 2005. Nowatorska strategia wzrostu pozwala Tubastrea coccinea uniknąć niekorzystnych warunków na małą skalę i zacząć od nowa. Rafy koralowe 24:442.

 

 

 

 

 

James W. Fatherree

 

James od dzieciństwa zajmuje się akwarystyką, a akwaria morskie prowadzi od ponad trzydziestu lat. Jest także zapalonym nurkiem i spędził wiele dni na rafach w Australii, Bahamach, Egipcie, Fidżi, Florydzie, Hawajach, Indonezji, Japonii i Tonga. Wiele lat temu zarządzał również dużym detalicznym sklepem akwarystycznym, był właścicielem i prowadził firmę zajmującą się projektowaniem, instalacją i konserwacją akwariów, a także spędził lato pracując jako nurek/kolektor w hurtowni akwariowej na Florydzie. James opublikował również ponad 450 artykułów ze zdjęciami w różnych magazynach akwarystycznych i nurkowych w USA i Europie oraz napisał i zilustrował pół tuzina książek na temat organizmów rafowych i akwariów morskich. Wygłosił ponad 50 prezentacji na spotkaniach i konferencjach towarzystw akwarystycznych w USA, Kanadzie i Europie. Oprócz swoich wieloletnich zainteresowań i doświadczeń związanych z wodą, James służył jako spadochroniarz wojskowy i uzyskał stopnie naukowe z geologii na Uniwersytecie Stanowym Mississippi i Uniwersytecie Południowej Florydy, ze specjalizacją w paleontologii bezkręgowców. Obecnie jest profesorem nauk o ziemi i środowisku w Hillsborough Community College w Tampa na Florydzie.

.