Potrzebujesz prostej odpowiedzi na temat najlepszego poziomu zasolenia?

[Gość]

Bez względu na to, jak długo zajmujesz się tym hobby, jest jeden fakt, który jest mocno utrwalony w Twoim umyśle: „Ryby radzą sobie lepiej przy niższym zasoleniu”.

Wybierz jakąkolwiek książkę dla początkujących lub po prostu przeszukaj Internet w poszukiwaniu poradników dotyczących zakładania akwarium morskiego, a znajdziesz mnóstwo stwierdzeń, takich jak „Upewnij się, że utrzymujesz zasolenie na poziomie bla-bla-bla” lub „Zasolenie powinno pozostać w zakresie bla-bla ”. We wszystkich przypadkach określenie „bla” zawsze odnosi się do ciężaru właściwego poniżej naturalnego poziomu wody morskiej.

Im więcej lat spędzam w tym hobby, tym bardziej kwestionuję wszystko, co robię. W ciągu ostatniego miesiąca dokonałem ogromnych zmian wody w moich zbiornikach. Lubię zmieniać 50% wody dwa razy w roku: raz w styczniu i ponownie w czerwcu. To trochę resetuje wszystko do normy i usuwa większość dodatków i innych śmieci, które wyrzuciłem w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Poszukiwanie lepszej jakości wody i zdrowszych mieszkańców nigdy się nie kończy.

Zawsze mieszam sól, więc kończę z 1.026 wody (dla moich zbiorników rafowych), a następnie rozcieńczam ją do 1.022-1.023 dla moich akwariów z rybami morskimi. Jednak z jakiegoś powodu zatrzymałem się i pomyślałem o tym, co robię. Powiedziałem sobie: „Dlaczego, u licha, ryby radziłyby sobie lepiej w zasoleniu niższym niż naturalny poziom wody morskiej?” Zasolenie, w którym żyły i ewoluowały ryby morskie od tysięcy lat? ”

Ok, pamiętam jak ta sprawa z osmozą i ryby musiały pić więcej wody, zrzucać sól i tak dalej. I pamiętam, że to był powód, dla którego radzą sobie lepiej przy niższym zasoleniu. W przypadku, gdy zmiany klimatyczne topią polarne czapy lodowe, a zasolenie oceanów na świecie spada, ryby morskie powinny stać się naprawdę zdrowe!

Dość tego nonsensu. Nadszedł czas, abym doszedł do sedna sprawy. Chciałem wiedzieć, jak to się zaczęło od tego niższego zasolenia i biorąc pod uwagę wszystko, co wiemy dzisiaj o ochronie środowiska morskiego i rafach, czy jest to nadal korzystne dla zdrowia i dobrego samopoczucia moich ryb.

Zrobiłem więc dużo badań. Przeszukiwałem i czytałem książki biblioteczne, publikowałem artykuły naukowe (głównie na temat badań nad hodowlą ryb morskich) i wszystkie anegdotyczne dowody, jakich możesz chcieć z Internetu. To, czego się dowiedziałem, było zupełnie inne niż to, czego mnie uczono i w co wierzyłem.

Po pierwsze, pozwolę sobie krótko wspomnieć o akwariach rafowych. W żadnej z literatur, które czytałem, nie ma wątpliwości, że siedliska rafowe, które są akwariami zawierającymi twarde lub miękkie koralowce, ukwiały, skorupiaki, małże i wszelkie formy bezkręgowców morskich, powinny być utrzymywane w czymkolwiek innym niż zasolenie naturalnego woda morska (NSW). Oznacza to, że wszystkie zbiorniki rafowe powinny mieć ciężar właściwy 1,0264  25C.

Bezkręgowce morskie są izosmotyczne , co oznacza, że ich wewnętrzne ciśnienie osmotyczne jest takie samo jak w naturalnej wodzie morskiej. Elasmobranch (rekiny, płaszczki) są również izosmotyczne, mimo że ich płyny ustrojowe stanowią około jednej trzeciej gęstości wody morskiej. W każdym przypadku zwierzęta te nie mają zdolności przystosowania się do innych zasoleń, wyższych lub niższych od naturalnych. Nie ma badań dotyczących bezkręgowców ozdobnych i wpływu zasolenia, ale w jednym z badań stwierdzono, że zasolenie nieco mniejsze niż poziom naturalny (30 ppt lub 1,0225) spowodowało 30% śmiertelność wylęgów jaj ostryg. Podsumowując: jeśli w twoim zbiorniku są jakieś bezkręgowce, utrzymanie zasolenia na poziomie 1,026 zapewni najlepsze możliwe warunki życia.

Teleostsy (ryby kostne, czyli wszystkie utrzymywane przez nas ryby morskie) są uważane za osmoregulatory . Oznacza to, że mają ograniczoną zdolność zmiany wewnętrznego ciśnienia osmotycznego, aby dopasować je do otaczającej wody. Powszechnie uważa się, że teleostoty wyewoluowały z tą zdolnością radzenia sobie ze spływem wody deszczowej z mas lądowych, co tymczasowo obniża zasolenie w pobliżu brzegu. Zapobiega to zapadaniu ryb w śpiączkę osmotyczną przed wypłynięciem w bezpieczne miejsce w obszarze o normalnym zasoleniu.

Ryby morskie są hiposmotyczne . Oznacza to, że utrzymują wewnętrzne płyny ustrojowe na poziomie niższym niż woda morska. Aby utrzymać ten poziom, ryby „piją” otaczającą wodę, połykając przy tym sole. Większość jonów dwuwartościowych pozostaje w jelitach i jest wydalana z moczem i kałem, podczas gdy jony jednowartościowe są usuwane przez skrzela (nerki również zbierają i przetwarzają sole). Ryba morska musi nieustannie usuwać sól z płynów ustrojowych, aby przetrwać.

Ktoś kiedyś to przeczytał i doszedł do wniosku, że możemy pomóc rybom, obniżając zasolenie wody. Wtedy ryba nie musiałaby tak ciężko pracować, aby usunąć nadmiar soli z organizmu. Brzmi logicznie.

Ale czy to naprawdę „praca” dla ryb, czy to po prostu natura? Oto dobry przykład. Ludzie są hiperosmotyczni , co jest przeciwieństwem ryb morskich. Nasze płyny ustrojowe są bardziej zasolone niż płyny / pokarmy stałe, które spożywamy, dlatego nieustannie staramy się wydobywać sole z tego, co jemy i pijemy, aby przeżyć. Czy to oznacza, że wszyscy powinniśmy pić słoną wodę, aby nasze ciała nie musiały tak ciężko pracować?

Najwcześniejsza wzmianka o zaleceniach dotyczących niższego zasolenia, jaką udało mi się znaleźć, pochodzi z publikacji Gail Campbell z 1976 r. Saltwater Tropical Fish in Your Home . Autor strony „Areometr powinien wskazywać 1,024 przy 21 ° C i 1,022 przy 27 ° C”. Okej, więc może ta plotka zaczęła się od gry liczbowej. Oczywiste jest, że autor ten albo popełnił literówkę, albo nie wie, jak przeliczyć zasolenie na ciężar właściwy. Kilka lat później The Basic Marine Aquarium (1983) autorstwa Bowera przyjmuje bardziej pozytywne stanowisko. „Ponieważ zasolenie wody w akwarium stale rośnie, zacznij od stężenia soli od 1,020 do 1,021”. Obciążenie ryb morskich w zakresie ochrony wody i eliminacji soli jest mniejsze, a narażenie na działanie wyższe niż te zwykle występujące w oceanie jest ograniczone.

Przez lata 80-te i wczesne 90-te autorzy powtarzali tę samą radę z różnymi wariacjami tu i ówdzie. Dopiero gdy zacząłem przeglądać współczesne książki i publikacje, opinia ta drastycznie się zmieniła. Biochemik John-Farley-Homes ma to do powiedzenia w wydaniu Reef Alchemy z 2004 roku: „O ile wiem, nie ma prawdziwych dowodów na to, że preferowane jest trzymanie akwarium z rafą koralową na jakimkolwiek innym poziomie niż naturalny. Wydaje się, że powszechną praktyką jest utrzymywanie ryb morskich, a w wielu przypadkach akwariów rafowych, na poziomie nieco niższym niż naturalny. Ta praktyka wynika, przynajmniej częściowo, z przekonania, że ryby są mniej zestresowane przy zmniejszonym zasoleniu. Wśród akwarystów pojawiają się również istotne nieporozumienia co do tego, jak ciężar właściwy naprawdę odnosi się do zasolenia, szczególnie biorąc pod uwagę wpływ temperatury. ”

John Tullock's Natural Reef Aquariums (1997) stawia to bez ogródek i na temat: „Akwaria morskie są często utrzymywane przy niższym ciężarze właściwym w przekonaniu, że obniżone zasolenie zmniejsza stres u ryb i zmniejsza prawdopodobieństwo przeżycia pasożytów. Nie znam żadnych dowodów na poparcie tej praktyki i zalecam, aby wszystkie akwaria morskie były utrzymywane na naturalnym poziomie zasolenia ”.

Jeśli chodzi o zwalczanie pasożytów, istnieją obecnie twarde dowody dotyczące wpływu niższego zasolenia na pospolitego pasożyta Cryptocaryon irritans (znanego również jako „Marine Ich”), tego samego, który nękał akwarystów od lat. Przy zasoleniu 1,012 pasożyt nie wykazuje oznak stresu, przeżywając swój normalny cykl życiowy. O godzinie 1.009 i niżej pękają trofony, a teronty pływania swobodnego nie są w stanie przetrwać. Oba te zasolenia są zbyt niskie, aby utrzymać cokolwiek morskiego. Ci, którzy nadal utrzymują swoje zbiorniki w zakresie 1.017 z przekonaniem, że minimalizuje to epidemie pasożytnicze lub jako profilaktyczna potrzeba edukacji.

Jeśli chodzi o badania nad zmniejszaniem stresu u ryb poprzez niższe zasolenie, wszystko, co udało mi się znaleźć, było dokładnie odwrotne. Wszystkie znalezione przeze mnie dokumenty omawiały szkodliwe skutki zasolenia niższego od naturalnego bez żadnych korzyści. Większość badań dotyczyła ryb spożywczych. Flądra letnia ( Paralichthys dentatus ) i dorsz atlantycki ( Gadus morhua ) wskazywały na niższą produkcję jaj i wskaźniki wylęgu, gdy zasolenie było o 2 ppt powyżej lub poniżej poziomu NSW. Niektóre gatunki morskich skalary trzymane w wodzie 1.019 wykazywały objawy niewydolności nerek (choroby nerek) po 120 dniach. Ponadto zasolenie na poziomie 1,005 wydaje się być dolne, powodując śmierć wszystkich badanych tropikalnych ryb morskich w ciągu 24 godzin.

Na poparcie pozytywnych skutków naturalnych poziomów wody morskiej w akwariach istnieje wiele cytatów hobbystów morskich, którzy twierdzą, że ryby trzymane na poziomie NSW mają lepszy apetyt, jaśniejsze kolory i są bardziej aktywne i dociekliwe. Te pozytywne skutki niczego nie dowodzą, ponieważ wszystko jest anektodalne.

Najważniejsze jest to, że wszystkie akwaria morskie muszą być utrzymywane w temperaturze 35ppt lub 1,0264 @ 25C (77F). Jeśli próbujesz utrzymać poziom wapnia i / lub zasadowość z niewielkim sukcesem, może to być spowodowane zbyt niskim zasoleniem.

Kiedy zaczniesz utrzymywać swoje zbiorniki w odpowiednim zasoleniu, może się okazać, że worek 50 galonów mieszanki soli nie wytwarza pełnych 50 galonów wody morskiej przy 1,0264. Niestety jest to normalne. Wielu producentów soli zmienia cię na krótko i miesza, aby obniżyć zasolenie. Dobrym pomysłem jest przechowywanie dodatkowego worka soli, aby „dopełnić” mieszankę, dodając kilka filiżanek, aby osiągnąć 1,0264. Alternatywnie, użyj mniej wody (tj. 45 galonów na 50 galonów suchej mieszanki) i dostosuj stamtąd.

 

Joe Jaworski