Raport na temat udanej metody hodowli dla ogólnego systemu rafy azoox, w tym Dendronephthya.

[Gość]

Wprowadzenie Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie skutecznej metody na utrzymanie azoox w akwarium rafowym opracowany przez mojego przyjaciela Chuck Stottlemire Ohio. Ten krótki raport o metodach Chucka jest z korzyścią dla tych akwarystów, którzy badają hodowlę rafy lub akwakulturę Dendronephthya i innych gatunków azooksanthellatowych, którzy odnieśliby korzyści z metody, która wykazała sukces w tym roku w podtrzymywaniu wzrostu i rozmnażania się tych organizmów. System był wcześniej ustabilizowanym 180-galonowym małym polipowanym kamiennym zbiornikiem koralowym, zainstalowanym o łącznej pojemności 500 galonów, który został później przekształcony w metodę opisaną poniżej i zaopatrzony w Dendronephthya, Scleronephthya i inne organizmy niefotosyntetyczne rok temu w grudniu z 2006 r. Chuck prowadził dokładne notatki na temat zarybionych gatunków i parametrów wody w systemie, a postępy zostały udokumentowane przez Amy McBride Van Sickle zarówno na zdjęciach i filmach, jak i ostatnio za pomocą fotomikroskopii. Witryna z fotografiami będzie nadal aktualizowana, dokumentując długoterminową ewolucję systemu po upływie roku. Teraz, po przekroczeniu rocznego znaku, metoda Chucka wykazuje wyraźny trwały wzrost różnorodnej mieszankiGatunki Dendronephthya, gatunki Scleronephthya i inne gatunki azooxanthellate. Gatunki Dendronephthya , które wcześniej zanikały w systemach innych akwarystów, odrodziły się. Odnotowano tylko dwie straty z dziewięciu okazów uzyskanych 12 miesięcy temu, z których oba były w złym stanie początkowym. Swiftia exserta i Tubastrea aurea i T. micrantha rozmnażają się regularnie, a nowe polipy Dendronephthya i Scleronephthyanadal pojawiają się w całym systemie. Ta metoda jest również skuteczna w utrzymywaniu liliowców, gwiazd koszyczkowych, zagrody i jabłka morskie. Organizmy pozostają w tym systemie niemal nieprzerwanie ekspandowane. Chemiczny i biologiczny rozwój układu azooksanthellatowego został dokładnie udokumentowany przez Chucka, a szczegóły historyczne są dostępne za jego pośrednictwem, jeśli zostanie o to poproszony w tym wątku .   Sukces: jak to rozpoznajemy? R eport sukcesu z Dendronephthya powinien początkowo rozpocząć doświadczony akwarysta. Na przykład oszacowanie wzrostu kolonii, które rozszerzają się i kurczą, jest trudne. Fabricius i wsp. Udokumentowali ścisły związek liczby polipów Dendronephthya z suchą masą kolonii i zauważyli, że po przyłączeniu fragmentów wzrost był ukierunkowany najpierw na liczbę polipów, a następnie na wielkość polipów. 1 Oceniając wzrost Dendronephthya , Chuck mierzył i monitorował liczbę polipów, rozmiar polipów, wigor skurczu macek do karmienia, pełnię przyczepu podstawnego oraz rozmiar ryzoidów i wygląd kolców, gdy zmieniały się one w ciągu jednego roku jako wskaźniki wzrostu i zdrowia Dendronephthya gatunki. Oceniając masę i wzrost, wymagał oczywistych zmian (na przykład jednocalowego fragmentu stale rosnącego do 5 ”kolonii w ciągu miesięcy), aby uznać je za istotne. Sceptycyzm co do stosowania samych pomiarów wielkości do oceny dodawania masy opiera się na fakcie, że fizjologiczna funkcja ekspansji i zapadania się kolonii wydaje się być odpowiedzią na wiele czynników, w tym zmiany prądu, dostępności pokarmu i cyklu trawienia. Rozciągnięty wygląd był postrzegany jako preludium do upadku i jest powszechny w niedawno importowanych okazach. Ekspansja może być odpowiedzią na głód i sama w sobie nie jest wskaźnikiem zdrowia. Podobnie, pojawienie się klonów może być oznaką niepokoju, takiego jakie może wystąpić przy opadaniu gałęzi. Widoczny wzrost i poprawa wszystkich parametrów od ponad roku jednak Schemat żywienia dohuck Stottlemire podaje 100 ml dostępnego w handlu koncentratu alg (Reed Mariculture's Shellfish Diet) i 40 ml skoncentrowanych wrotków („RotiFeast”) w ciągłej infuzji (połowa każdego z nich jest rozcieńczana w dwóch galonach i podawana co 12 godzin przez kroplówkę za pomocą pompy perystaltycznej i mieszanie powietrza w pojemniku, bez mechanizmu chłodzącego) w 180-galonowym zbiorniku rafowym (który przelewa się do całkowitej objętości systemu ~ 500 galonów w celu rozcieńczenia). Ta ilość odpowiada około 46 galonom gęstej kultury fitoplanktonu (1 litr diety skorupiaków odpowiada 1800 litrom gęstej kultury, co stanowi 457 galonów. Jedna dziesiąta tego (100 ml) to 45,7 galonów, zgodnie z informacjami dostarczonymi przez Reed Mariculture). Taka ilość sprawia, że w zbiorniku przez cały czas widoczny jest bardzo jasny odcień zieleni, łatwo widoczne z długiej osi akwarium. Utrzymanie preferowanej liczby komórek odżywczych w zakresie 5000-50 000 komórek / m3 wymaga ciągłej infuzji komercyjnych alg i koncentratu substytutu zooplanktonu. Negatywne reakcje obserwowano przy wyższych stężeniach pokarmu, co sugeruje, że ważny jest ciągły wlew. Z innego punktu widzenia, całkowita sucha masa 140 ml fitoplanktonu i wrotków w ciągu 24 godzin w systemie Stottlemire'a, pod względem całkowitego wkładu węgla i azotu do rafy, z pewnością nie wykracza poza rząd wielkości w porównaniu z dodatkiem suszonych ryb często podawanych do zbiorników rafowych. Dieta skorupiaków to 9% suchej masy, więc pięćdziesiąt galonów gęstej żywej kultury glonów lub 100 ml diety skorupiaków to przybliżony równoważnik odżywczy 9 ml sprasowanych suchych płatków, nie jest to nadmierna ilość jak na 180-galonową rafę. Jesteśmy przyzwyczajeni do intensywnego karmienia aktywnych ryb; nie jesteśmy przyzwyczajeni do dużych ilości koncentratu alg i zooplanktonu w podobnych ilościach. W tych ilościach niezagęszczone żywe kultury nie będą praktyczne ze względu na ilości pożywki, które zostaną przeniesione do akwarium. Proste niedostateczne wykorzystanie i brak ciągłego dawkowania mogą dobrze wyjaśniać ograniczone korzyści, które inni zaobserwowali przy stosowaniu produktów z alg u niektórych gatunków azooksanthellatów. Nasz wniosek jest taki, że utrzymanie stałego, optymalnego poziomu żywienia fitoplanktonu i substytutów zooplanktonu w zamkniętym systemie akceptowalnym dla różnych organizmów azooksanthellatowych można praktycznie osiągnąć poprzez zastosowanie dostępnego w handlu koncentratu alg i zakonserwowanego produktu wrotnego, podawanego za pomocą pompy perystaltycznej. Podawanie 50 ml / 180 galonów / 12 godzin mieszanego koncentratu glonów o zawartości 9% suchej masy i 20 ml na 12 godzin produktu wrotka, przy szybkościach wykorzystania dla tego zbiornika rafowego, skutkuje dobrze akceptowanym środowiskiem żywieniowym. Reżim przepływu C huck wykorzystuje trzy pompy Turbelle 6101 Stream, wszystkie umieszczone na jednym końcu akwarium na sterowniku Tunze, co pozwala na przemianę prądu liniowego, gdy pompy po jednej lub drugiej stronie są włączane i wyłączane. Po szeroko zakrojonych testach udokumentowano, że ten konkretny układ jest odpowiedni do utrzymania tych organizmów. Gatunki szkodników Jak zauważył Charles Delbeek, zwiększone nakłady pożywienia prowadzą do ogólnego wzrostu  organizmu, częściowo dobrego, a innego złego. Aiptasia była największym zmartwieniem Chucka, a problem został rozwiązany przez pracowitego motyla Copperband. Składniki odżywcze C Huck wykryto żadnych działań niepożądanych w porównaniu do poziomów fosforanów na poziomie 2 ppm. Nie wiadomo, czy zastosowanie środka obniżającego poziom fosforanów pozwoliłoby na jednoczesne utrzymanie korali SPS.       Metoda Chucka Stottlemire'a Akwarium o pojemności 180 galonów podłączone do systemu o pojemności 500 galonów umożliwia koncentrację pożywienia i rozcieńczanie metabolitów. 50 ml mieszanego koncentratu alg i 20 ml handlowo butelkowanego produktu z wrotków (Reed Mariculture "Shellfish Diet" w 9% suchej masy i "RotiFeast") rozcieńczonych w około dwóch galonach wody akwariowej, zawieszonych przez napowietrzanie bez specjalnego chłodzenia i podawanych perystaltycznie pompa po wymieszaniu świeżej co 12 godzin (100 ml koncentratu z alg i 40 ml produktu wrotkowego łącznie na 24 godziny). Jod Lugola podawano w ilości 12 kropli dziennie do studzienki i monitorowano za pomocą zestawu testowego Salifert Jodine. Wysoki przepływ liniowy przez pompy śmigłowe Tunze Turbelle Stream umieszczone na jednym końcu zbiornika, wytwarzające naprzemienny przepływ laminarny przez sterownik Turbelle. Temperatura utrzymywana na poziomie 76 ° F przez kontroler. Oświetlenie T5 (dwie lampy ponad 180 galonów). Dodatkowe intensywne karmienie ryb i innych mieszkańców akwarium (cztery kostki Mysis dziennie, w tym sok w opakowaniu, okazjonalnie kawałki krewetek i inne pokarmy dla ryb). pH dobowe stałe na poziomie 8,34, azotan 10 ppm i fosforan 0,5 do 1,0 ppm, bez wzrostu glonów. Wódka podawana w ilości 9 ml / dzień: system wykorzystuje duży odpieniacz zstępujący, ale jest czyszczony tylko raz w tygodniu; szybki obrót 180 galonów, zbiornik do miski. Motyl Copperband używany do kontroli Aiptasia . Podmiana wody o 10% co tydzień. Odpowiedzi na pytania zostaną udzielone w wątku grupy badawczej Dendronephthya . Wierzymy, że zbiorniki azooksanthellate rafowe są nową granicą w hobby rafowym i stanowią ekscytującą okazję do współpracy między akwarystami rafowymi i naukowcami.  Zdjęcia dzięki uprzejmości Amy McBride Van Sickle

 

Jeśli masz jakieś pytania dotyczące tego artykułu, odwiedź wątek Dendronephthya Study Group na Reef Central.

 

Bibliografia 1) Fabricius, KE, Genin, A., Benayahu, Y. 1995. Flow-Dependent Herbivory and Growth in Zooxanthellae-Free Soft Corals. Limnologia i oceanografia . Vol. 40, nr 7 (listopad 1995). pp. 1290–1301. 2) Kingsley, RJ, Corcoran, ML, Krider, KL, Kriechbaum, KL (2001). Tyroksyna i witamina D w gorgońskiej Leptogorgia virgulata . Wydział Biologii, University of Richmond, Richmond, VA, USA. Biochemia porównawcza i fizjologia, część A: Fizjologia molekularna i integracyjna. 129A (4), 897-907. 3) Holmes-Farley, R. 2003. jodu w morskim Akwariów: Część I . Zaawansowany akwarysta. Marzec 2003. 4) Fabricius, KE, Benayahu, Y., Genin, A. 1995. Herbivory in asymbiotic soft corals. Science . Kwiecień 1995: Vol. 268. nie. 5207, s. 90-92. 5) Alexander Widdig, A., Schlichter, D. 2001. Fitoplankton: istotne troficzne źródło koralowców miękkich? Helgoland Marine Research . Tom 55, numer 3, sierpień 2001.

Edytowane 12 Listopad 2020 przez Gość

[Gość]

Czy ktoś z Was miał, czy też próbował utrzymać w swoim systemie  Dendronephthya?

Jak długo i czym próbowaliście karmić swoje egzemplarze?

Fajnie by było gdybyście byli w stanie, określić jaki konkretnie gatunek, bądź z jakiego regionu (bo jest tego trochę)

https://www.reeflex.net/tiere/11089_Dendronephthya_australis.htm#