Gość Zgłoś odpowiedź Napisano 21 Sierpień 2020 Znany jako wysoce konkurencyjny gatunek inwazyjny, szybko rozprzestrzeniający się w całym Oceanie Atlantyckim, Tubastraea coccinea po raz pierwszy odnotowano w wodach Brazylii w latach 80. XX wieku (Castro i Pires 2001 ). Od tego czasu jego występowanie odnotowano na 3000 km brazylijskiego wybrzeża, stanowiąc poważne zagrożenie, szczególnie dla bezkręgowców bezkręgowych. Wśród innych cech, szybkie tempo wzrostu, wczesny wiek rozrodczy i całoroczne wypuszczanie długowiecznych larw są uważane za główne przyczyny ich sukcesu w kolonizacji nowych siedlisk (Glynn et al. 2008 ). Po zebraniu w kanale São Sebastião (23 ° 48′55 ″ S, 45 ° 24′01 ″ W), w Brazylii, kilka kolonii T. coccinea były trzymane w akwarium wodnym otwartym i karmione planktonem co drugi dzień. Około 30 dni po pobraniu stwierdzono pojedynczy polip o długości około 20 mm (po całkowitym rozwinięciu) oddzielony od kolonii „matki” (ryc. 1 a – d). Aby sprawdzić, czy zjawisko to było związane z „bail-out” polipa (tj. Oderwaniem pojedynczego, nieskeletonizowanego dorosłego polipa z kolonii; Goreau i Goreau 1959 ), pojedynczy polip został poddany radiografii przy użyciu konwencjonalnego filmu rentgenowskiego, co potwierdziło brak struktury wapiennej. Po 7 miesiącach polip jeszcze żywe, które wydzielane nowy szkielet i przyłączone do podłoża (Fig. 1e, f). Kolejnych pięć ratunkowych polipów miało miejsce w zestresowanej kolonii. W tym przypadku można było zaobserwować cofanie się tkanki z koenosteum jeszcze przed oderwaniem się polipów (ryc. 1 g). Dwa z tych polipów zmarły w ciągu 1 tygodnia; jednak pozostali trzej pozostali przy życiu po 9 dniach. Ta obserwacja pokazuje, że w warunkach stresowych polipy T. coccinea są w stanie wyskoczyć. Oprócz skutecznych strategii reprodukcyjnych, odrywanie polipów może działać jako kolejny mechanizm propagacji na duże odległości, a tym samym zwiększa obawy o jego potencjał inwazyjny. Polip „bail-out” Tubastraea coccinea : a - d seria obrazów przedstawiających niedawno odłączony polip „bail-out” podczas karmienia [należy zwrócić uwagę na brak szkieletu w lit. a )]; e schowane polipa po 6 miesiącach w akwarium, z zaawansowanym rozwoju kośćca; f osiadły polip po 7 miesiącach; g zestresowana kolonia z polipami gotowymi do oderwania się od szkieletu. Słupki skali wskazują 1,0 mm Bibliografia Castro CB, Pires DO (2001) Brazylijskie rafy koralowe: to, co już wiemy, a czego wciąż brakuje. Bull Mar Sci 69: 357–371 Glynn PW, Colley SB, Mate JL, Cortés J, Guzman HM, Bailey RL, Feingold JS, Enochs IC (2008) Reproductive ecology of the azooxanthellate coral Tubastraea coccinea in the Equatorial Eastern Pacific: Part V. Dendrophylliidae. Mar Biol 153: 529–544 Goreau TH, Goreau NI (1959) The physiology of skeleton writing in corals. II. Osadzanie się wapnia przez hermatypiczne koralowce w różnych warunkach na rafie. Biol Bull 117: 239–250 Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach